Oberża pod Rozbrykanym Ogrem

-Zaraz sobie przypomne, nie takie rzeczy już się w mojej głowie działy... Chwila, dajcie mi chwilę. - wstał, podszedł do ściany. Spojrzał na nią, zdmuchnął niewidoczny pyłek i... Soczyście, z rozbiegu, przywalił głową w mur. Pomyślał chwilę i poprawił. Ułożył myśli, usiadł i ze stoickim spokojem, stwierdził:
-To było...

Wyżej :)