Mistyczne Obrazy

Smutny rysunek, jednakże bardzo przemawiający do wyobraźni, przynajmniej do mojej.
Co autor miał na myśli, myślę, że da się odgadnąć bez problemów, aczkolwiek sztuka zawsze ma wiele ścieżek interpretacji, także te ślepe.

Darki zaczynam się o ciebie martwić, gdy patrze na te dwie ostatnie prace. Czy ty nie masz przypadkiem chandry jesiennej? Strasznie to smutne, przygnębiające i bardzo sugestywne.
Co do tej pracy: coś mi się tu z światłem nie zgadza. Wydawało mi się w pierwszej chwili, że postać jest podświetlona od dołu, ale z prawej strony nie za bardzo mi się te słupy światła zgadzają.

kreseczki :)

bardzo mi się podoba, choć taka "dark" jest ta praca,
całkiem inna od poprzednich,
nie wiem dlaczego, ale nie wydaje mi się smutna...
pierwszym słowem, które przychodzi mi do głowy jest raczej wolność, lub lekkość, pokonywanie barier-

- rozumiem Darki, że to nie Ty uczysz się latać?

Tak sobie patrzę i się zastanawiam - w jakiej technice została wykonana praca?

Bo kreseczki sugerują ołówek, ale domki w lewym dolnym rogu bardziej przypominają prace fotoszopowe (nie wiem czy da się uzyskać taki efekt bez pomocy komputera).

Ale praca przyjemna - "mroczna", ale nie napawa grozą, wręcz przeciwnie :)

Pozdrawiam

Sugestywne, ale głównie ze względu na treść, a nie formę, tak więc ta praca różni się nieco od wcześniejszych i późniejszych... Także monochromia robi swoje: pozwala na grę świateł, ogniskuje wzrok na treści... Reszta została już wypowiedziana przez przedmówców. Podoba mi się ta praca, wyróżnienie wędruje do Ciebie.

Tak trochę na myśl przychodzi mi klimat "SinCity" Millera oraz "Spirit" Eisnera, chociaż brak tu czerwonego krawatu :P

Darkeno, odkąd zaglądam do Mistycznych, nie znalazłam prac, które by tak silnie odziaływały na moje odczucia, a ta praca jest chyba Twoją najlepszą. Jestem pod niemałym wrażeniem Twego talentu. Żal tylko, że nie mogę wyróżnić.

Darki, ta praca jest cudowna. Potrafię się tak gapić na nią bez przerwy (nie wiedziałam, że tak mogę). Podejrzewam, że to dlatego, że nie wiedzieć czemu, utożsamiam się z narysowaną postacią. Niezwykle przemawia do człowieka. Zastanawiam się tylko czy odgadnięcie co autor miał na myśli jest rzeczywiście takie łatwe....

Sporo minęło czasu od publikacji, ale lubię wracać do tego obrazka. Wyróżniam.

Po prostu kocham tą pracę. Jest wspaniała i, moim zdaniem, najlepsza wśród Twoich!
Szkoda, że ja tak nie potrafię... Nie mniej jednak po raz kolejny na mojej twarzy zagościł uśmiech dzięki Twym dziełom.