Misterne Rękopisy

Byłbym skromny dać czwórkę. Uważam, że jak na debiut literacki, na początek, tekst napisany jest w miarę poprawnie, bez większych błędów.

Ale, aby opowiadanie, te, czy też twoje inne przyszłe teksty mogły aspirować do miana najlepszych w Osadzie, czeka cię jeszcze, mości odźwierny wiele pracy.

Trochę momentami urywasz akcję. Coś już zaczyna się dziać, i ucinasz nagle. Albo nie pozwalasz akcji się na dobre rozwinąć.
Dopatrzyłem się też paru kolokwializmów, wyrazów z podwórka, które raczej nie powinny się pojawiać w tekstach literackich, chyba, że to jest celowe.

Aż momentami chce się powiedzieć, jak ten głos z opowiadania:

- Źle, Krzysiu, źle!

Ale tylko czasami, generalnie nie jest źle. Pracuj, staraj się konstruować nieco dłuższe rozdziały, działać tak, by fabuła się ze sobą wiązała.

Moją opinię, z wiadomych względów, znasz, Krzysiu. Pamiętasz, pisałem Ci, że to, co widziałem, zasługiwało na 3+. Ale, pozytywnym wzorem Grododzierżcy kopnięty, za to, że w kolejnych rozdziałach zaczyna się dziać coś ciekawego, podwyższę do czwórki...

Generalnie czytało się lekko, łatwo i przyjemnie. Może przez to nie zauważyłem niedociągnięć, ale to i dobrze. Piąteczka będzie.