Imperium

Widzę, że od lat fani HoMM, zwłaszcza ci ortodoksyjni fani New World Computing, antyfani 3DO, Ubivalu, Valu: Ubi, UbiHole’a, itd. wypominają tym firmom nabijanie kasy. Wszystko, co producenci robią, jest kosztem fanów, jakości gier i dobrego imienia serii, a służy tylko ich dochodom.

Kupienie marki MM – dla kasy. Zrobienie następnego HoMM – dla kasy. Niezatrudnienie Jona Van Caneghema - dla kasy. Nierobienie przez długi czas następnego MM – dla kasy, bo to niszowe. Robienie kontrowersyjnych spin-offów typu Dark Messiah, Heroes Kingdoms, Clash of Heroes i DoC – dla kasy. To, że nowe gry mają nowy świat – dla kasy. Małpowanie Heroes III przez „Heroes” V – dla kasy. Spartaczenie klimatu i grafiki na pseudomangę i pseudowarcrafta – dla kasy. Zmiana nazewnictwa serii na „Might and Magic: Heroes” – dla kasy. Nowy DRM – dla kasy. Krótkie i słabe wsparcie techniczne dla Heroes VI – dla kasy. Nowe, zabugowane MMX – dla kasy. Gdyby nie robili MMX, to też to by było dla kasy. :-P „MM: Raiders” było dla kasy, ale to, że przerwali produkcję, też było dla kasy.

Chciałbym zebrać w jednym miejscu te wszystkie skargi i przedyskutować, które z nich są zasłużone, a które są tylko dla zasady. Jak myślicie? Czy Soft: Ubi słusznie stał się chłopcem do bicia?

Liczba modyfikacji: 2, Ostatnio modyfikowany: 25.04.2017, Ostatnio modyfikował: Tarnoob

Dlatego właśnie nie wydałem nigdy ani złotówki na produkty pokroju Heroes V czy Heroes VI. Na wszystkie poprzednie części pieniądze wyłożyłem bardzo chętnie, wiedziałem, że płacę za coś dobrego. Kapitalizm. Brzmi prosto. Nawet przeklinane Heroes IV kupiłem tuż po premierze. I wiecie co? Byłem bardzo zadowolony. Myślę, że gdybym kupił piątkę to byłbym załamany wyrzuceniem pieniędzy w błoto przez długie tygodnie i ładne pudełko by mi tego nie zrekompensowało.

Podsumowując. MM: HV jest gniotem. MM: HVI jest... gniotem (może odrobinę ładniejszym). Powiem więcej. Jeśli światło dzienne ujrzy część siódma będzie... Na bank nie zgadniecie! Gniotem!

Pozdrawiam! Naczelny hejter bezużytecznych gier :)

Ja uważam, że część szósta nie była aż taka zła. Oczywiście te od NWC lepsze. Wracając do VI. Gra miała naprawdę aspiracje, jednak Ubisoft wszystko zrobił dla kasy. Czy ja wiem, czy nie zatrudnienie Caneghama było zrobione dla hajsu. Nie oszukujmy się, uniwersum, które stworzył niewinnie robiąc Might & Magic I na LAN party zostało udupione zniszczone, bo 3DO chciało nagle się wzbogacić. A tak to tylko sławy im narobiło, że czeszą gruby hajs na czymś, do czego ręki nie przełożyło. Kiedy wszystko upadło Jon po prostu zajął się czym innym i wcale mu się nie dziwię. Ja na jego miejscu też nie chciałbym rozdrapywać raz przeszłości.
Wielu ludzi z Ubisoft płacze, bo uważają się za fanów serii, a nie wiedzą nawet, co to Kreegan. Widać jednak, że Canegham cieszy się z ,,powodzenia" serii, może robionej dla nabicia pieniędzy, ale jako takie jest. Ale z drugiej strony nie ma co się dziwić. Enroth zostało zniszczone przez rozliczenie, Axoth to dla większości ludzi ,,gunfo z ofśikami tandeta", więc nowe uniwersum to jedyne wyjście. Dziwnie by wyglądało, że tak dupy przypadkiem ,,Enroth ocalało!" . Można więc dać taryfy ulgowe dla Ashan, bo to nie jest aż takie złe, a chociażby niewielkie wzorowanie się na starym świecie będzie oznaczać ,,scierstfo WTF!?".

Liczba modyfikacji: 3, Ostatnio modyfikowany: 14.01.2014, Ostatnio modyfikował: Maximus

Cieszę się, że napisaliście. :-)

Acid ma rację – najbardziej irytujące dla twórców i dla fanów jest to, kiedy do produkcji wtrąca się dział sprzedaży od wydawcy. Arcymistrz Jon Van Caneghem skarżył się na to w którymś wywiadzie, że ostatnie gry Might and Magic i Heroes wyszły średnio, bo dział sprzedaży 3DO pouczał New World Computing, co mają robić i za ile – mimo że ludzie z NWC mieli po kilkanaście lat doświadczenia w branży i to oni byli projektantami!

Uważam, że skoki na kasę można robić dobrze albo źle. Najlepszy przykład to chyba Heroes Chronicles, dodatki do Heroes IV albo minidodatki do Heroes VI – absolutne przepłacanie za minimum nowości. Mimo to takie Heroes Chronicles jest w jakimś sensie warte tej ceny, bo to *produkt kolekcjonerski*, kunsztowny, wytrawny, który dostarczył fanom niezapomnianych przygód, osładzał oczekiwania na Heroes IV, podsycał apetyt, a ortodoksyjnym ultrafanom takim jak Acid, Alamar i Cepheus dał wiele godzin debat nad niuansami fabuły. Skokiem na kasę był *sposób wydania*, a nie sama jakość. To komercyjny gadżet, ale wspominany 10–15 lat po premierze, w wywiadzie z twórcami gry przez fanów, którzy podekscytowani zrobili o tym całą stronę.

Inny dobry przykład „pozytywnego skoku na kasę” to sposób wydawania dzieł Tolkiena. Po śmierci zrobił się na niego szał i zaczęto po kolei, małymi porcjami wydawać wszystko, co Tolkien napisał i jest w jakikolwiek sposób związane albo niezwiązane ze Śródziemiem – np. jakieś niszowe „Dzieci Hurina”, „Atlas Śródziemia”, „HOME” czyli „History of the Middle-Earth”, i tak dalej, czego sam Tolkien nawet nie zamierzał opublikować. Mimo to takie drogie bajery są właśnie elitarne, wysokiej jakości, pożądane i są w jakimś sensie towarem luksusowym, przepłacanym materialnie, ale dla wielu wartym każdej ceny.

Acid Dragon… Dr-Agon - przypadek?

No i jest jeszcze co najmniej jedna kontrowersja - o sprzedaży nie decyduje tylko jakość gry. Decyduje też marka i reklama. Powiedzmy sobie szczerze - sporo fanów HoMM kupiłoby nawet cegłę, jeśli byłyby wygrawerowane na niej litery „Heroes of Might & Magic”. I do takich ludzi adresowane są np. mini-dodatki z dwumapowymi kampaniami za 40 zł. Typowy „skok na kasę”, czyli poleganie na marce, a także naiwności i przyzwyczajeniach kupujących.

Już to sobie wyobrażam – „Might and Magic: The Brick”. Można by fanom wmówić, że to oryginalna unikatowa cegła z Castle Ironfist, Harmondale, Zamku Gryphonheart albo innego znanego miejsca. Ja bym kupił. :-D

NWC albo syn Johna – Christopher Tolkien – potrafili nabijać kasę z marki z klasą, zarabiać na *fanatykach, a nie szerokich masach*. Czy to samo można powiedzieć o Ubisofcie? No nie wiem. Przed długi czas za przeproszeniem olewali ciepłym moczem *tych najwierniejszych, najdawniejszych i przez to najbardziej zasłużonych fanów, którzy z pasji gromadzili całe kolekcje, pisali na forach tysiące postów, zakładali własne strony, robili serii darmową reklamę przez publikowanie i upamiętnianie informacji, o których zapomnieli sami twórcy, w udręce uczyli się grafiki i kodu szesnastkowego, żeby zrobić mody do gier, a niektórzy nawet dostali się po latach do firmy – np. Marzihn z Celestial Heavens (Julien Pirou).* Dopiero niedawno – czyli gdzieś od czasu Tribes of the East i Heroes VI - producenci wzięli jakąś lekcję, zaczęli wspominać z szacunkiem dawnych bohaterów, zauważać strony fanowskie, linkować do nich (!), składać im życzenia jubileuszowe, konsultować z nimi nowe gry, a nawet robić mapy o VARN, CRON, starych częściach Heroes i MM – na których przecież nic nie zarobili. Dlatego zacząłem mieć o Ubi trochę cieplejsze zdanie, chwalić Heroes VI i Heroes Online, aż tu nagle znowu pokazali swoje prawdziwe oblicze (na słowno „mroczne” nie zasłużyli) – ucięli wsparcie dla zabugowanego Heroes VI, a MMX ma szanse wyjść jak plan pięcioletni w kołchozie.

Trzeba jeszcze wspomnieć o jednym wyjątku. Sama saga Might and Magic i jej pierwsza część nie powstały dla kasy. Zrodziły się w natchnionym umyśle i sercu Jona Van Caneghema, który znał uwielbiał prawdziwe RPG. Nie zawsze mógł zebrać na sesję swoich znajomych, to zrobił komputerową grę single player i małą firmę z żoną Debbie i z Davidem Mullichem. Oprócz tego człowiek tak ma, że jak o czymś pomyśli, coś zrobi, intensywnie się czymś interesuje albo czegoś nauczy, to często chce to opublikować albo jakoś spożytkować – tak samo było z Van Caneghemem, który był młody, zdolny i interesował się grafiką, matematyką i programowaniem, a oprócz tego miał wizję. To człowiek dokładnie tej samej epoki i tego samego formatu i kalibru co Steve Jobs albo Bill Gates.

Na koniec jeszcze małe pytanko: czy ktoś kiedyś opublikował, jaki budżet miały kolejne gry Might and Magic i Heroes? Jeśli nie, to czy były jakieś domysły i oszacowania? To mogłoby dać do myślenia.

Liczba modyfikacji: 2, Ostatnio modyfikowany: 15.09.2016, Ostatnio modyfikował: Tarnoob

Hobbit

Ależ to nie musi być kłamstwo, a jedynie część prawdy. Jak najbardziej można tworzyć komercyjną grę i dla fanów, i dla zarobku. Przykładem jest to, że seria HoMM powstała dlatego, że żona van Caneghema wymagała od niego kontynuacji KB (...)

Możemy mówić o zysku, o zarabianiu, o tym że artysta też musi mieć co jeść, ale bez jakiejś pasji nawet odkurzacze dobre nie powstaną. A Ubisoftowi chyba jednak tej pasji zbyt często brakuje.

Jasne, że trochę to uprościłem i spłyciłem.
Chodziło mi jednak o to, że współczesne gry komputerowe, które wymagają sporych budżetów (BTW, nie Tarnoobie, nie mam dokładnych danych, ale z historii bankructwa Blackhole wiemy, że na Heroes VI szły środki rzędów dziesiątek milionów euro) nie mogą nie być tworzone dla kasy.

Wymiar finansowy decyduje o kształcie gry od początku do końca - najpierw o tym jaki budżet na to przeznaczamy (i stąd np. MMX jest jakie jest), a potem o tym co ma trafić do tej gry (a co nie), aby dotarła do jak największej liczby graczy.

Oczywiście jeśli przy tym autor nie jest rzemieślnikiem, a robi to z pasją, a przy okazji uwzględnia zdanie fanów - super.
Niemniej jednak nie może sobie pozwolić na to, aby np. tworzyć grę za 30 milionów euro, którą kupi tylko kilka tysięcy fanów, np. miłośników połączenia fantasy i science-fiction (nie oszukujmy się, w skali globalnej jest ich/nas zdecydowana mniejszość).

Za czasów Might & Magic I było zupełnie inaczej. Gry powstawały w garażach, tworzone przez co najwyżej kilkuosobowe zespoły, przy minimalnym budżecie. Można było stworzyć cokolwiek i tylko liczyć na to, że się sprzeda.

Za czasów Heroes I już w znacznie większym stopniu dochodziły kwestie finansowe.
Owszem pasja Jona i jego żony to jedno.
Aczkolwiek mogło powstać cokolwiek - Jon mógł w dużej mierze sam stworzyć kontynuację King's Bounty (co właśnie doradzała mu jego żona), a więc niskobudżetową produkcję z pikselową grafiką, na której by niewiele zarobił, a mógł też zainwestować w zatrudnienie grafików i programistów, uwzględnić zapotrzebowanie graczy na gry korzystające z raczkującej wtedy sieci i stworzyć nowy tytuł, który już w założeniach miał trafić do znacznie szerszej grupy odbiorców niż King's Bounty. Już sam tytuł "Heroes of Might and Magic" jest zabiegiem marketingowym, czy nawet "skokiem na kasę". Wszak, prawdę mówiąc, Heroes I nie miało pierwotnie zbyt wiele wspólnego z serią Might & Magic. Chodziło o wykorzystanie już znanej marki do przyciągnięcia bazowej grupy odbiorców (efekt, który zupełnie się odwrócił za czasów Might & Magic VI).

Tak więc być może gdyby nie "robienie gry dla kasy", nie powstałaby w ogóle seria o nazwie "Heroes of Might & Magic", tylko kilka małych gierek, które dziś byłyby już zapomniane.

Faktycznie to nie rynek i finanse zdecydowały o powstaniu Heroes I, ale to rynek i finanse zdecydowały o tym jak ta gra wygląda, jak się nazywa i o jej wszelakich kontynuacjach i dodatkach.

A w dzisiejszych czasach - jeśli jest jakaś pasja i jest uwzględnianie głosu fanów - super.
Ale mimo to podtrzymuję zdanie, że zarówno głównym powodem istnienia gry - każdej gry - , jak i celem tego istnienia są pieniądze. Ergo - każda gra jest tworzona "dzięki kasie" i "dla kasy". Inne czynniki mogą, lecz niestety nie muszą istnieć.

W pełni rozumiem tworzenie gier dla kasy, ale na litość nie kosztem graczy. Obecnie gry są robione tak, że w dniu premiery wydaje się pierwszego patcha, czyli z założenia sprzedawany jest wybrakowany produkt. Ktoś powinien za to oberwać. Jest na to konkretny dowód - sprzedaje się gry niedokończone nazywając je wczesną wersją. Co gorsza wielu graczy to kupuje. Zarówno gry, które choć w teorii powinny być ukończone, jak i te wczesne wersje. Sami dajemy się oszukiwać. Ja naprawdę jestem daleki od idealizmu, ale to nie oznacza, że muszę się godzić na jawny wyzysk. Teraz nazywa się idealistą każdego, kto chciałby, żeby zły człowiek został ukarany. A dla mnie to nie jest żaden idealizm, tylko konkretna potrzeba. O ile w przypadku samochodu wypuszczenie felernych egzemplarzy może zakończyć się kalectwem lub śmiercią, to w przypadku gier nikomu coś takiego nie grozi. Dlatego twórcy są bezkarni. Mnie to wkurza, a inni mogą stwierdzić, że jestem pesymistą. Tylko z czego mam się cieszyć? Z tego, że wydałem kasę na H6, Sacred 2 czy King's Bounty: Wojownicy Północy, za co dostałem produkty tak nafaszerowane błędami, że wiele z nich do dzisiaj nie zostały naprawione?

Acid pisze, że "z historii bankructwa Blackhole wiemy, że na Heroes VI szły środki rzędów dziesiątek milionów euro". Dla mnie jest to jawny dowód na to, że bankructwo BLackhole wynikało ze zwykłego wyzysku ze strony Ubisoftu. Bh zostało przez Ubi najzwyczajniej wydymane, bo komuś się spieszyło. Żadnym usprawiedliwieniem nie jest poziom skomplikowania produktu. Naprawdę gra nie musi być sprzedawana w stanie idealnym, rozumiem, że błędy mogą się zdarzyć, ale często jest to zwykłe przegięcie, bo tych błędów jest za dużo. I niech mnie ktoś wyzywa od idealistów, proszę bardzo. Ja mogę tego kogoś nazwać znacznie bardziej dosadnie, ale to zostawię dla siebie, bo forum nie jest od tego. Pozdrawiam.

Słusznie. Poza tym trafia mnie jak słyszę o budżecie. Jakim budżecie? Stworzenie jednostki kosztuje miliony dolarów? Do tego to się sprowadza. Światem rządzi pieniądz, ale to co się wyprawia to jakaś kpina. Dla mnie tworzenie jednostek nie ma ceny. Nie można powiedzieć, że za stworzenie jednej jednostki jest tyle kasy. Argument o czasie też mnie nie interesuje. Najpierw tworzenie, później dzielenie się zyskami. Na wszystko jest czas, trzeba jedynie chcieć.

Bazaltovy

Wiesz, jako anty-ortodoks czczenia serii samej w sobie, spytam: Dlaczego kontrowersyjne?

Zastanawiam się ilu graczy w CoH i DoC w ogóle kojarzy, że gry te są fabularnie powiązane z serią Heroes (a co dopiero MM)...

To ja zrobię takie podsumowanie opinii w skrócie, dla tych co chcą czas na czytaniu zaooszczędzić.
Mateusz: Kupował Heroes I-IV po premierze, bo wiedział, że były dobre, ale od części V twierdzi, że kolejne to gnioty.
Taro: Heroes V głównie dobrze się przyjęło, VI to sterta bugów, a MMX to chłam grający na uczuciach dawnych graczy.
Maximus: Część VI była ok, ale robiona dla kasy, Canegham cieszy się z powodzenia serii, Ashan było dobrym wyjściem.
Acid Dragon: Wszystkie firmy tworzą, by zarobić, ale czasami wydawcy nie doceniają fanów, decyduje też marka i reklama.
Tarnoob: Dział sprzedaży wtrąca się w powstawanie gry, skoki na kasę można robić dobrze, albo źle.
Hobbit: Aby produkt był udany, oprócz nastawienia na kasę twórca musi być przekonany do tego, że to co robi jest dobre.
Acid Dragon 2: "To nie rynek i finanse zdecydowały o powstaniu Heroes I, ale to rynek i finanse zdecydowały o tym jak ta gra wygląda, jak się nazywa i o jej wszelakich kontynuacjach i dodatkach."
Drakeburns: "Kupuje gry za pieniądze, bo mimo, że te wielkie firmy mają ich całe tony, wciąż
szanuje pracę ludzi, którzy poświęcają swój czas, by dać nam rozrywkę."
Alistair: Wie, że na gry przeznaczane są duże pieniądze, ale w zamian chciałby, by nie było w nich błędów, tak jak w Heroes VI, gdzie w dniu premiery wydany patch.
Nicolai: Gry wybrakowane, mieszanie modeli, pre-order beta, dlc i early access będą istnieć tak długo, na ile będziemy za nie płacili.
Alistair 2 "Najpierw tworzenie, później dzielenie się zyskami."
Bazaltovy: Szyld nie robi gry, Heroes VI było słabe przez ubi, wersję complete kupił tanio, bo wiedział, że gra stanieje, CoH i DoC to dobre gry.
Tarnoob 2: Dark Messiah było dobre, ciekawe tylko czemu ceny produkcji gry wzrastają, skoro mechanika się tak mało różni.

Liczba modyfikacji: 1, Ostatnio modyfikowany: 16.02.2014, Ostatnio modyfikował: Drakeburns