Imperium

Wbudowany system Areny, zadbany multiplayer z matchmakingiem i podzielonymi rankingami na poszczególne tryby rozgrywki, kamera ustawiona na sztywno, hexy na polu bitwy, tury symultaniczne, zegar szachowy, tryb obserwatora, przycisk do wydzielania one-stacków.

Same te zapowiedzi sprawiają, że ta gra jest lepsza niż części 5-7 zsumowane, pomnożone przez 21 i podniesione do 37 potęgi.

Jestem więc nastawiony dość optymistycznie. Są oczywiście rzeczy, które mnie trochę drażnią: styl graficzny to nie do końca moja bajka. O ile do tej LoLowej akwareli idzie się pewnie przyzwyczaić, tak niestety w wielu miejscach można znaleźć wracanie do najgorszych rozwiązań estetycznych z czarnej karty historii Ubisoftowych Heroesów. Głównie chodzi o niektóre komiksowe, przerysowane i przekombinowane projekty jednostek. Można to w skrócie określić dziecinnym edgyzmem. Mało w tym powagi trójki, czy nawet balansującej gdzieś między pewną powagą, komiksowością i groteską czwóreczki.

Ale jeśli po wydaniu gry to kwestie wizualne będą moim podstawowym zarzutem, to i tak będzie bardzo dobrze świadczyło o tytule.

Bardzo szanuję, że twórcy od początku adresują też grę do zwyroli PvP. Dobrze, że wracają banki. A wspomniany na początku tryb Areny to miód na moje serduszko.