|
|
Starożytna Biblioteka |
|---|
Przygotowując pergamin na temat tej rasy, poprosiłem o pomoc Jaskiniowego szamana Vendrala, który urodził się jednym z nich. Moje pojęcie na jej temat było nieco zniekształcone przez brak bezpośredniej styczności z tymi istotami. Z tego powodu kilka faktów mnie zaskoczyło.
Po pierwsze nauczyłem się, że czasem przekazywanie wieści powoduje błędy w odbiorze. Tutaj nie ustrzegło się właściwe wymawianie rasy jaszczuroludzi. O rasie opisywanej przeze mnie na tym zwoju mówimy jaszczuroczłek, zamiast jaszczurzy człowiek, gdyż druga wersja odmiany określa istotę sztucznie zmieszaną z człowieka i gada, przez nieodpowiedzialnych magów, która nie jest zdolna do prokreacji. Kolejny wytwór sfiksowanej potrzeby chwili, ot tak.
Przechodząc do sprawy merytorycznej, jaszczuroludzie to rasa istot wywodzących się z przedwiecznych prawaleni, którzy pozostawili po sobie krewnych takich jak delfiny. Po swoich przodkach ludność ta odziedziczyła: zestaw ostrych stożkowatych zębisk w podłużnej paszczy, niebieski kolor skóry maskujący w wodzie oraz ogon. W drodze ewolucji i zakończenia ciągłego przebywania w wodzie, jaszczuroludzie rozwinęli swój intelekt, dzięki czemu opanowali sztukę posługiwania się bronią, a w szczególności łuczniczą. Przybrali także postawę dwunożną. Jako że prawalenie byli ssakami, to u żeńskich osobników jaszczuroludzi występują rozwinięte gruczoły mlekowe. Tak samo jak delfiny, nie rodzą się z jaj, a żywo rodnie.
Zachowując instynkt po poprzednikach, zamieszkują środowiska bagienne lub osiedlają się przy zbiornikach wodnych. Stąd ich predyspozycje do stawania się poskramiaczami dzikich bestii, z którymi mają częsty kontakt. Szybko uczą się żeglugi, potrafią świetnie pływać i długo nurkować przez wyćwiczone wstrzymywanie oddechu. Ich czarownicy łatwo specjalizują się w magii wody. Żyją w licznych rodzinach wielopokoleniowych, gdzie starsi wiekiem są przykładem dla pozostałych. Mężczyźni uczą dzieci sztuki przetrwania. Przede wszystkim posługiwania się bronią, przez co kolejne pokolenia są nadal tak silne i wytrzymałe, jak poprzednie. Czasem nawet za bardzo skupione na sprawach własnych lub wręczających obustronne korzyści. W przeciwieństwie do nich, kobiety uczą wiedzy o: ziołolecznictwie, przyrodzie oraz magii.
Teraz mogę swobodnie przytoczyć fakt samej nazwy rasowej, która jest niepoprawna systematycznie. Pojawiła się ona z czasem. Dysputować można długo, w której epoce. Istotne jest to, że nie nawiązuje ona bezpośrednio do ludu jaszczuroludzi. Została przydzielona ze względu na niektóre ich cechy zewnętrzne upodabniające ich, tylko upodabniające, do gadów i ludzi. Prawdopodobnie od kształtu czaszki. Nazwa się przyjęła do kanonu, więc mogę jedynie spekulować nad innym określeniem nawiązującym odpowiednio do tej rasy, jakim byłby mądry kroczący waleń. Z łaciny „Cetacea ambulus sapiens”.
Artykuł czytany 2159 razy, liczba komentarzy: 0. Ostatnia edycja: 10 marca 2012, 22:01 przez Architectus.
