Starożytna Biblioteka

  • http://ognisko.heroes.net.pl
Osada 'Pazur Behemota' » Starożytna Biblioteka » Leksykon » Kusza

Biblioteka

Bibliotekarskie mechanizmy

Kusza

H4, artefakt: 1. kusza - przedmiot, łuk - +3 do ataku z dystansu, zwiększa zasięg strzelania; 2. kusza opieszałości Valdera - mniejszy, łuk - +5 do ataku z dystansu, spowalnia cel; 3. kusza snajperska - mniejszy, łuk - +3 do ataku z dystansu, zwiększa zasięg ostrzału sojuszniczych jednostek. wbrew pozorom to bardzo stara broń, znana już w czasach antycznych. Pierwsze wzmianki o k. pochodzą z terenu Grecji z IV w. p. Chr. 200 lat później używana była w Chinach. Wódz rzymski i historyk Ammianus Marcellinus z IV w. po Chr. pisze o oddziałach kuszników i machinach oblężniczych. Jednak w Europie rozpowszechniła się dopiero w średniowieczu na przełomie XI i XII w. jako nowa broń przywieziona przez uczestników wypraw krzyżowych. Uznana za broń groźną ale też nieszlachetną i niegodną rycerza została potępiona i zakazana przez Sobór Laterański z 1139 roku, co potwierdził potem papież Innocenty III. Zakazy nie były jednak przestrzegane, gdyż równolegle organizowane były oddziały kuszników, a k. stałą się także popularną bronią plebejską używaną podczas oblężeń miast. Jednak tak szybko jak się rozpowszechniła tak szybko jej popularność zgasła wyparta przez broń palną. Mimo wielu zalet nie wypadła także z użytku łuków, które odznaczały się większą szybkostrzelnością. Kusza zaliczana jest do neurobalistrycznych broni miotających. Na konstrukcję skłąda si e łuk przymocowany na stałe do łoża z urządzeniem spustowym. Łęczyska konstrukcyjnie podobne do łuków, a od XVI w. stalowe. Charakteryzuje się dużą celnością i siłą rażenia przy małej szybkostrzelności spowodowanej kłopotliwym naciąganiem cięciwy, dla którego konstruowano różne przemyślne urządzenia. Osobny rozdział w historii uzbrojenia stanowią machiny konstruowane z wykorzystaniem podobnej zasady. Zalicza się do nich ciężkie kusze murowe, znane już w antyku katapulty czy arkabalisty. Te ostatnie miotały kule kamienne lub żelazne, belki czy specjalne strzały. Strzała o masie o,5 kg przebijała drewnianą belkę na wylot. Zasięg skuteczny podczas oblężenia a. wynosił 900 metrów.


Artykuł czytany 1420 razy, liczba komentarzy: 0. Ostatnia edycja: 5 września 2009, 15:56 przez Crazy.

Historia zmian, zobacz komentarze (0).