Oberża pod Rozbrykanym Ogrem

Łaźnia miejska - budynek jednopiętrowy, wykonany z drewna. Składa się z dwóch zasadniczo części – pomieszczenia z baniami pełnymi ciepłej wody i ogólnego basenu dla wszystkich. Skąd do Origarus trafiła idea łaźni nie określono, najczęściej podaje się wersję o pochodzeniu Al-Musryjskim, bądź też Kariatyckim. W każdym razie gdy udowodniono, że niemycie skraca życie władze miejskie postanowiły wybudować łaźnie. Dzięki relatywnie niskiej cenie szybko rozpropagowano instytucję. Zgodnie z ukazem władz miejskich w drugim tygodniu maja łaźnia jest całkowicie darmowa - w tym tygodniu w mieście najmniej pachnie potem.
Aby móc skorzystać z łaźni trzeba, oczywiście, zapłacić. Następnie rozebrać się i wskoczyć do bani z wodą, lub basenu. Zanurzyć się, wyszorować ściereczką, względnie mydłem, pokonwersować ze znajomymi, pośmiać, pokłócić. Zamówić masaż. Łaźnia w niektórych kręgach traktowana jest jak przybytek rozpusty – panienkom z dobrego domu absolutnie nie wypada się tam pokazywać. Widok nagich ciał i pewna swoboda seksualna to jednak dla większości mieszkańców zaleta łaźni, nie jej wada.

CENNIK:
Basen, za godzinę – 0,5 Ag
Bania, za godzinę – 0,7 Ag
Bania z wodą różaną – 7 Ag
Mydło – 3 Ag
Masaż – 2 Ag
Nacieranie wonnościami – 10 Ag
Usługa dziewek łaziebnych – 3-5 Ag
Kufel piwa – 1 Ag
Puchar wina – 1 Ag