Oberża pod Rozbrykanym Ogrem

Ulice Cechów - Dzielnica Handlowa to nie tylko miejsce wymiany. Mieszka tutaj całkiem sporo osób. Większość z nich zamieszkuje w kamienicach czynszowych, liczących z reguły 2-3 piętra. Na dole znajduje się z reguły warsztat, nad nim pokoje mieszkalne mistrza i uczniów. Na kilku ulicach układ ten tak często się powtarzał, że zyskały zbiorcze miano ulic cechów. Takie ulice jak Szewska, Kowalska, Druciana, Bednarska, Lektykarska wskazują niechybnie kogo można się przy nich spodziewać. Kilka innych ulic nosi mniej oczywiste nazwy. Łucznicza, Długa, Pracowita, Lenina, Latających Słoi, Kociołka, czy Manifestu Lipcowego są również zdominowane przez rzemieślników.
Cechy w Origarus, a jest ich ze sto, dzielą się na bogate i biedne. Bogate to produkujące dobra luksusowe i te służące klasie średniej, by tak rzec. Są to cechy. m. in. jubilerów, lektykarzy, aptekarzy, perukarzy, kowali broni, rusznikarzy. Cechy biedne zaopatrują niższe warstwy ludności, lub mają wąsko wyznaczony profil i wobec tego niewielkie wpływy. Należą do nich np. piekarze pieczywa ciemnego, druciarze miedzi, pacynkarze.

Same cechy grupują przedstawicieli tych samych fachów, hierarchicznie, od uczniów, przez czeladników po mistrzów. Ich celem jest dbanie o jakość produkcji, wspólne ustalanie cen i ochrona socjalna swych członków i ich rodzin. Jednak cechy mają też sporą władzę, oczywista te najbardziej wpływowe, które dysponują niemałymi pieniędzmi. Przekazują też wiedzę niedostępną ogółowi. Niekiedy, jak w wypadku np. masonów, można mówić wręcz o międzynarodówkach branżowych. Czyni to pewne cechy organizacjami z którymi należy się liczyć, takimi, które prowadzą swoją własną politykę, które mogą również zatrudnić najemników. Do najbardziej wpływowych należą gildie: jubilerów, masonów, alchemików, kowali broni, aptekarzy, księgarzy.