Mistyczne Obrazy

Podoba mi się jego głowa. Taka koścista :) Fajna.
Jedyny maciupeńki minusik - wg mnie ogon jest ździebko za krótki.
Nie wpływa to jednak na to, że obrazek jest bardzo ładny :)
Pozdrawiam

Nie podoba mi się odcinek kolanowy (nazwijmy to tak umownie) tylnych kończyn stworzenia - wyglądają łopatkowato i nienaturalnie. Co do reszty - nie mam większych zastrzeżeń. To dobra praca.

Biedak, musiał się odchudzać, żeby się ładnie oderwać od ziemi i chyba w anoreksję wpadł :D

Sam koń niezły, tylko na moje oko ma coś z szyją. Chyba, że kiepski ze mnie obserwator i zwierzaki rzeczywiście takie garby mają w tej pozycji...

Nie podoba mi się natomiast bardzo forma pracy, jest niechlujna. Można było zetrzeć brudne ślady, postarać się, żeby nie było widać kresek z ołówka pod skrzydłami, zeskanować tak, żeby było widać całość pegaza, uciąć ten brzydki brzeg po prawej. A tak wygląda brzydko i psuje całość.

Mi się bardzo podoba, taki bajkowy. Żałuje tylko, że taki kiepski skan, spróbuj jeszcze raz zeskanować i oczyścić prace.

Bardzo mi się podoba :)

Jak już pisałam wcześniej, bardzo lubię szkice i niedokończone rysunki.
Pozwalają zajrzeć Twórcy przez ramię i poobserwować, jak pracuje :)

Pysk Pegaza taki trochę smoczy, piękny. W końcu to Zwierz Mitologiczny i nie musi być dokładnie koński. Zachwyciłam się nogami, szczególnie przednimi.
Jedyne, co mogłabym skrytykować, to skrzydło- taka macka bez mięśni, kości i stawów. Lecz zauważyłam to dopiero po dłuższej, badawczej obserwacji.

Proszę, nie pozwól nam tak długo czekać na kolejne prace, jak na tą :)

Pegaz w ładnej pozie heraldycznej, pokazuje pełen dostojeństwa dynamizm zwierzęcia, sam konik trochę chudy, ale to czyni go bardziej wystudiowanym.

Masz bardzo ciekawy styl rysowania, oba pokazane tu obrazki mają w sobie coś magicznego i nie pozwalające przejsć dalej obojętnie, publikuj dalej :)

Ładna praca, teraz uświadomiłem sobie podobieństwo psów i pegazów - mój pies ma podobny tułów :)

Sądząc po rozpiętości skrzydeł, taki to nie potrzebuje dowolnej obsługi naziemnej, a powiedzenie „wolny jak…”, unikając sformułowania o rozwijaniu prędkości w tym rozważaniu, nabiera nowego, przenikliwego sensu. Zobaczył ów urodzajne drzewo owocowe i wzbił się w powietrze jako żywo! Twarz postaci drugoplanowej, znajdującej się na wysokości chwosta jaśnie narysowanego, przejawia niezadowolenie z nieudanej próby pokazania języka odwiedzającym galerię, ponieważ doznaje ona poczucia uciążliwości zbliżonego do bezpośredniego kontaktu z dywanową szczeciną.

Samemu pegazowi nie można nic zarzucić, ale... Ale problemem jestem tu ja - w ogóle nie podobają mi się rysunki koni, dlatego nie mogę ocenić pracy uczciwie. Choć talentu można pozazdrościć.