Mistyczne Obrazy

Smoczyco, czy już Ci mówiłem, że Cię uwielbiam? :)
Jestem zachwycony dotrzymaniem słowa.
Te koty są słodkie, tylko... Który to Joka? :)

Nie trochę za mHroczne dla Sama?

Jako rysunek - świetne :)

Bo ja taki mHroczny jestem, jeśli wiesz co mam na myśli.

Myślę i myślę, ale nadal nie mogę sobie przypomnieć, z czym mi się ta praca kojarzy, poza sztuką sakralną...
Mroczna jest, tajemnicza i pełna klimatu. Kolorystyka bardzo mi się podoba, zwłaszcza te złote akcenty, bez których ten obrazek nie byłby już tak interesujący.

I wydaje mi się, że Joka to ten zielonooki kot, złowieszczo wychylający się zza pleców Sama. :)

Ja Ciebie też Sam, ja Ciebie też :)

Joka- jak to Ona, to może być każdy Kot na tym rysunku lub żaden, niech Sama opowie.

Świetlista, to był kawałek ilustracji do jednego z Sama opowiadań. Niech zagadką pozostanie do którego. Odpowiedzi należy szukać w zwojach Osadowych.

Szkoda, że szczegóły umykają w skutek niewielkiego formatu pracy... Ale wytężywszy wzrok, jestem, jak zwykle, pod wrażeniem - wszystko wydaje się tutaj być na swoim miejscu. Podoba mi się kolorystyka - jestem facetem, trudno mi wyjść poza prymitywne męskie pojmowanie barw, w tym przypadku w palecie "granatowo-fioletowo-brązowawo-szarego", ale rozkład tonów nie ogranicza oka, pozwala mu wędrować na tyle swobodnie, na ile pozwalają kontury kotów.

Nie podejmę się ryzyka odgadywania, które z nich pełnią przypisane sobie holistyczne role - nie umiem tak głęboko wnikać w obrazy. Jestem człek prosty, nadto facet, piękno rozpoznaję w oczywistym paradygmacie: "podoba się" - "nie podoba się". Odpowiedź na tę pracę może być tylko jedna: podoba się.

Świetny i klimatyczny. Ale bardziej niż postać podobają mi się koty. Niezwykle klimatyczne.