|
|
Starożytna Biblioteka |
|---|
Przygotowując pergamin na temat tej rasy, poprosiłem o pomoc Jaskiniowego szamana Vendrala, który urodził się jednym z nich. Moje pojęcie na jej temat było nieco zniekształcone przez brak bezpośredniej styczności z tymi istotami. Z tego powodu kilka faktów mnie zaskoczyło.
Po pierwsze nauczyłem się, że czasem przekazywanie wieści powoduje błędy wywodzących odbiorze. Tutaj nie ustrzegło się właściwego wymawiania prawidłowego określenia rasy Jaszczuroludzi. Powtórzę dla zwiększenia pewności, że nie powtórzymy tego błędu, drodzy Czytelnicy. O rasie opisywanej przeze mnie na tym zwoju mówimy jaszczuroczłek, miast jaszczurzy człowiek, gdyż druga wersja odmiany określa istotę sztucznie zmieszaną z człowieka i gada, przez nieodpowiedzialnych magów, która nie jest zdolna do prokreacji. Kolejny wytwór sfiksowanej potrzeby chwili, ot tak.
Przechodząc do sprawy merytorycznej, jaszczuroludzie to rasa istot wywodzących się z przedwiecznych prawaleni, którzy pozostawili po sobie krewnych takich jak delfiny. Po swoich przodkach odziedziczyła lubość bliskiego kontaktu z wodą, zestaw ostrych stożkowatych zębisk w podłużnej paszczy, niebieski kolor skóry maskujący w wodzie oraz ogon. W drodze ewolucji i zakończeniu ciągłego przebywania w wodzie, jaszczuroludzie rozwinęli swój intelekt, dzięki czemu opanowali sztukę posługiwania się bronią, a w szczególności łuczniczą, przybrali postawę dwunożną. Jako, że prawalenie byli ssakami, to u żeńskich osobników jaszczurludzi występują rozwinięte gruczoły mlekowe, więc tak samo jak delfiny, nie rodzą się z jaj, a żywo rodnie.
Zachowując instynkt po poprzednikach, zamieszkują środowiska bagienne lub osiedlają się przy zbiornikach wodnych, stąd ich predyspozycje do stawania się poskramiaczami dzikich bestii, z którymi mają częsty kontakt. Szybko uczą się żeglugi, potrafią świetnie pływać i długo nurkować przez wyćwiczone wstrzymywanie oddechu oraz ich czarownicy łatwo specjalizują się w magii wody. Żyją w licznych rodzinach wielopokoleniowych, gdzie starsi wiekiem są przykładem dla pozostałych. Mężczyźni uczą dzieci sztuki przetrwania, przede wszystkim posługiwania się bronią, przez co kolejne pokolenia są nadal tak silne i wytrzymałe, jak poprzednie, czasem nawet za bardzo skupione na sprawach własnych lub wręczających obustronne korzyści, a kobiety wiedzy o ziołolecznictwie, przyrodzie oraz magii.
Teraz mogę swobodnie przytoczyć fakt samej nazwy rasowej, będącej niepoprawną systematycznie. Pojawiła się ona z czasem, dysputować można długo, w której epoce. Istotne jest to, że nie nawiązuje ona bezpośrednio do ludu jaszczuroludzi, tylko została przydzielona ze względu na niektóre ich cechy zewnętrzne upodabniające ich, tylko upodabniające, do gadów i ludzi. Prawdopodobnie od kształtu czaszki. Jako że nazwa się przyjęła do kanonu, mogę jedynie spekulować nad innym określeniem nawiązującą odpowiednio do tej rasy, jakim byłby mądry kroczący waleń, z łaciny „Cetacea ambulus sapiens”.
Artykuł czytany 2479 razy, liczba komentarzy: 0. Ostatnia edycja: 10 marca 2012, 14:19 przez Architectus.
