Misterne Rękopisy

Witam,

od razu uprzedzam, że mój komentarz, a i tym samym ocena, mogą być mocno subiektywne z tego względu, że mam dziś za sobą maraton powtórkowy i wszelakie tomiki wierszy wszystkich Asnyków, Norwidów i innych takich, co to wiersze popełniali onegdaj mam ochotę cisnąć w kąt ciemny...
Dlatego z tym większą przyjemnością (!) przeczytałam Twój wiersz.
Rytm zachowany, rymy ładne. Treść mądra, przemyślana, zabawna. I, jak dla mnie, mocno aktualna. Też się gubię :).
Ciekawie przedstawiony akt tworzenia... Cóż - teraz przynajmniej mniej - więcej wiem, jakiż to trud dla artysty. To może zacznę bardzej doceniać :P.

Podsumowując... bardzo mi się podoba :). Tak w sam raz na pięć.

Pozdrawiam,
Hexe

O wasztacie to ja się wypowiadać nie zamierzam, bo ten jest jak zawsze - świetny :).

Za to jedna rzecz mnie w treści straszliwie w oczy kłuje.
Wiersz ten odbieram jako prośbę o to, byś w swych wierszach zawierał jakąś mądrość, coś ponadczasowego, coś niebanalnego. Odczytuję to także jako - w pewnym sensie - manifest do innych, którzy piszą po prostu o niczym, byle tylko coś pisać. Jako zajęcie się to chwali, jako część sztuki - nie. Stąd też pojawia się sporo tekstów, które - w moim mniemaniu - nadają się tylko do szuflady. Co straszliwie zaśmieca poezję i sprawia, że trudniej znaleźć coś naprawdę świetnego, ponadczasowego, niebanalnego, niewymuszonego...

I tu właśnie wytoczę swój główny argument - dla mnie ten wiersz jest właśnie czymś takim. Trochę banalny (opisać akt tworzenia? nic nowego...), co prawda świetny stylistycznie, ale forma w tym wypadku przyćmiła treść. A treść jest, jak dla mnie, sprzeczna sama w sobie. Wygląda to dla mnie na zwyczajny, wymuszony utwór napisany tylko po to, by coś napisać.

Ze wzglęu na świetny warszat, dzięki któremu ten wiersz czyta się łatwo, szybko i zrozumiale, oceną będzie cztery. Ale słabe. Ja tego zwyczajnie nie czuję.

Wiersz ukazuje całą tą męczarnię tworzenia. Ale jest to prawda, w każdym razie ja tak mam plus nastrój pasujący do tematu wiersza. Ostania strofa bardzo mi się podoba. Tak jak wszyscy wielcy poeci chcesz coś pozostawić w tych wierszach, ale najbardziej mnie w tym urzekło zwrot do Boga a ostanim wersie bogiem bez kościoła. Poprostu miodzio.

NIe musze chyba pisać że wiersz jest świetny
(jak zawsze zresztą)
mam argumentować no to tak
-Warsztat świetny

-zrozumioenie w miare proste czyli jest ogólnodostępny :)

-treść piękny opis męczarni poetyckiej

jednym słowem podoba mi się
i zrozumiałem go mimo że prawie zasypiam :P po tym ciężkim dniu :P po prostu miodzio :)

I co ja mam teraz zrobić chyba tylko wystawić szóstecze mi pozostało :)

Warsztat świetny, temat też... IMHO, ten wiersz nadaje się na tekst utworu Hiphopowego. Temat akurat pasuje do buntu sk8'ów, rymy też :P

Szósteczka. Nic dodać nic ująć.

Aiwe: Oddać... Najpierw musiałbym się do niego dokopać (i nie wiadomo, czy będzie chciał gadać z kimś takim jak ja :P) :P Takie przyuważenie jeno... Nie jestem tego też specjalnym fanem, mam kilka(naście) ulubionych kawałków. A co do buntu gości w szerokich gatkach - to raczej niezbyt trafne porównanie, masz rację. A do "adopcji twórczej" go nie oddawaj :P Koment gdzieś zniknie, zapchany gdzieś tam piętnastoma stronami :PP

Pozdrawiam

Nie pozostaje mi nic innego, niz podziekowac Ci za ten wiersz. Dokladnie czegos takiego potrzebowalem. Bardzo mi sie podobalo:). Wystawiłem mocne piec. Pozdrawiam.

Jak juz kiedyś mówiłem, niebardzo wiem jak to skomentować, przesłanie wiersza jest jasne, warsztat doskonały, jak zwykle zresztą, może po prostu, niech się spełni to o co prosisz w tym utworze.
A ocena, 6, za styl i metaforykę.

Podoba mi się lecz nie za sens tektu, tylko za styl w jakim został napisany. Moim zdaniem twoja poezja jest taka jak chciałeś.
A tak z innej beczki najlebszym rozdziałem jest ten ostatn taki przemawiający do głembi inny... inny...

Sześć. Świetny pod względem technicznym i merytorycznym opis warsztatu artysty. Czy raczej Artysty, bo za takiego Cię uważam. I nic w tym moim zdaniem złego, że masz w sobie także coś z rzemieślnika! Głowę daję, że Norwid też uładzał godzinami swoje utwory, biedził się nad środkami, poprawiał styl! Uważam, że doskonale udaje Ci się zachować odpowiednie proporcje między treścią a formą - każdy wiersz, który dotąd czytałam, ten również, niesie piękne i mądre przesłanie :) I dużo, dużo uczuć - całkiem wyraźnych i intensywnych, jak na "zamordowane" ;) Myślę, że jeśli nadal będziesz wymagał od siebie tak wiele i trzymał tak wysoki poziom, na pewno Twoje dzieła staną się "cząstką wieczności". Wiem, wiem, i tak mi nie wierzysz... :P

PS. Doskonale rozumiem, co czujesz. Miałam wrażenie, że czytam o sobie...

O tuz i to początkowa wersja tekstu była średniej jakosci dopiero ostatnia zwrotka była tak, taka Aiwelossowata. i może nie pan kościoła, ale ma oan jednego wyznawcę. ( takiego niezbyt udanego maga, co mu nik na erek przerobili. i to by bylo na tyle. O i jeszcze 5 panu wystawiłem. Teraz tu juz chyba na pewno wszystko.