Oberża pod Rozbrykanym Ogrem

Sirius słuchał wypowiedzi Agona na temat jaki to Laysander jest zły, chory psychicznie i ogólnie niebezpieczny. W pewnym momencie wampir wyjął sztylet zza pazuchy.
-Co ty właściwie zamierzasz z tym zrobić?
Agon został odepchnięty przez Siriusa który rzucił sztyletem prosto w ghula czającego się kilka metrów za Drowem.
-Mówiłem, że trzeba uważać?
-Mówiłeś.
-To uważajcie -Tym razem był to Nebirios- zakażenie trupim jadem może być bardzo niebezpieczne.
Agon wyciągnął sztylet i zaczął nerwowo rozglądać się w poszukiwaniu ghuli, Sirius wyjął Zgubę i przemówił.
-Możemy jeszcze spotkać tutaj nieumarłych, żywiołaki ziemi, trolle jaskiniowe i parę innych niemiłych stworzeń które po takich zawaleniach jaskiń próbują się wydostać na powierzchnie.
-Nie rozdzielajmy się, będziemy mieli większe szanse na przeżycie.
Po chwili zauważyli, iż zostali otoczeni przez Ghule.

Krzysiowich obudził się. Ostatnie co pamiętał to walące się sklepienie korytarza. Wokoło było pełno głazów i ghuli, które szły w jedną stronę omijając nieumarłego.
- Jak to dobrze, że wolą żywych i świeżo umarłych. Ja trupem jestem od jakiegoś czasu, wiec się mną nie interesują. Pójdę z nimi. W końcu i tak nie wiem w którą stronę iść.
Szły, szły i szły. Aż wreszcie doszły i zaczęły okrążać coś lub kogoś. Krzysiowich przepchnął się między nimi i zobaczył kogo okrążyły - Agona, Siriusa i Neba! Nekromanta szybko wyjął miecz i zaczął siekać jak szalony wszystkie ghule (większość i tak się tym nie zainteresowała, a jedynie te w najbliższej odległości). Mogło to wyglądać głupio, bo ghuli było setki, albo nawet i tysiące.

Obślizgłe, wstrętne, wychudzone istoty - tak można było opisać Ghule które otaczały trójkę osobników. Poruszały się szybko, a z każdą sekundą nadchodziło ich więcej. Demon w pewnej chwili zobaczył Krzysiowicha który zaczął siekać nieumarłe monstra. Trzeba działać - postanowił. Szybkim ruchem ruszył na Ghule.
- Za mną krzyknął - po czym ruszył dziko na Ghule. Rozpiął swe demoniczne skrzydła i dziko zaczął rozrywać, zabijać Trupojady - byleby tylko przedostać się do wyjścia. Pomyślał, że ciekawie byłoby użyć nekromancji do odwrócenia uwagi nieumarłych. Po kilkunastu minutach ucieczki wyszli na powierzchnie.
- To było dziwne tyle nieumarłych nigdy nie zbiera się w jednym miejscu... Ktoś chyba chce się nas pozbyć - wyszeptał Neb.

Z cienia przyglądał się wszystkiemu asasyn Naadir, zaintrygowany całym zajściem.
- Aaa, starzy znajomi, nowi wrogowie, walki i wyzwania. Czas przerwać długą nieaktywność i zacząć ingerować. Każda okazja jest dobra, by zyskać trochę mocy - rzekł, po czym ruszył bezszelestnie za uciekającymi postaciami.