Mistyczne Obrazy

Bardzo ładne, podoba mi się :) Rzeczywiście, w gminie Limanowa już śniegi stopniały i słoneczko przygrzewa! ;)

Kocham wiosnę i doczekać się nie mogę. Na szczęście już coraz cieplej i ostatnio nawet słońce takie ciepłe było nad Mazowszem :).

Dlaczego już nie rysujesz, Di? Talentu nie powinno się porzucać, poza tym czy to nie jest też pasja? Czekam na nowe obrazki, bardziej jeszcze wiosenne, bardziej kolorowe!

Piękne motyle i włosy, troszkę tylko oczy wyszły płasko, ale ogólnie obrazek bardo przyjemny i dający pozytywny power.

Popieram to co napisał DK, szkoda że już nie rysujesz Di, mam nadzieję że zmienisz zdanie, czekamy na Twoje nowe prace :)

Bardzo Wam dziękuję.

Właściwie nie wiem, dlaczego? To pewnie smocze lenistwo...
Pasja, owszem, bardzo dawno... obecnie pozostał sentyment i pewne zdziwienie, że kiedyś tak potrafiłam.
Nie ma żadnych racjonalnych przesłanek, po prostu coś się skończyło i wypaliło we mnie.

Oczywiście będę próbowała, tym bardziej, że obiecałam kolejne zagadki :)

A ja mam nadzieję, że to rysowanie się w Tobie, Smoczyco, raczej uśpiło niż wypaliło... I czekam na ponowne przebudzenie - może na wiosnę właśnie się uda... :)
W Twoich obrazkach zawsze było dla mnie dużo wewnętrznego ciepła i spokoju. I naprawdę chciałabym zobaczyć jakieś nowe...

A ten wywołuje bardzo miłe wspomnienia. :)

Moje pierwsze skojarzenie - wygląda jak ciepła mgła.
Przyzwyczaiłaś nas Di do palących, rozbuchanych, wręcz ostrych kolorów. Teraz ołówek i jest stonowanie i melancholijnie. I choć wole u Ciebie dosadną kolorystykę, nie pogardzę i tym mglistym, bladym ciepłem pierwszej wiosny.

Twarzy brakuje głębi - ale paradoksalnie pomaga to rysunkowi, nadaje mu rysów płaskorzeźby. Motylki także mają swój urok. Nieprzypadkowo ta praca pojawi się w najbliższym "Czasie Imperium". :)

Całkiem ładne. Motyle wyszły cudownie, niestety widać, że twarz jakaś sztuczna.