Gdyby tak móc być z Tobą, z Tobą dzielić wszystko:
Niebo, piekło i czyściec codziennego życia.
Gdyby tak w każdej chwili czuć, że jesteś blisko
Z Twym pojemnym ramieniem zdatnym do użycia.

Gdyby tak przestać marzyć, a zacząć doświadczać;
Porzucić złotą klatkę snów, w niebo wyfrunąć
I z Tobą znosić trudy, a z drogi nie zbaczać;
Chronić Cię, choćby cały świat chciał na nas runać.

Gdyby tak znaczyć więcej dla Ciebie niż lichy
Płatek śniegu, co zanim zdąży dotknąć ziemi,
Znika, stapia się w nicość - świat ciemny i cichy -
Sam zbyt słaby, by swoje przeznaczenie zmienić.