Misterne Rękopisy

Dobrze trafiłem, tu sie komentuje Dziennik Sheery II?

Zaczekam na resztę. Ale na razie ciekawie siem rozwija. Na tyle ciekawie, że jak juz powiedziałem - poczekam na resztę.
Jest kilka małych wpadek, ale o nich potem.

Jak na razie niezłe. Czy "Dzienniki Sheery" trzeba czytać po kolei?

z szacuneczkiem dla wielkiego Imperatora, ale lepiej żeby dalszego ciągu nie było, chyba że się diametralnie zmieni. Zauważyłem parę błędów stylistycznych.

Hmmm... no nie wiem, od części pierwszej jest lepsze na pewno ale czy dużo? Jakoś mnie to nie użekło, wciąż nie jest to zbyt ciekawe, zdażają się czasami ciekawsze sformułowania. Trochę humoru także tu znalazłem ale ogólnie... Ogólnie jest przeciętnie i ocena też będzie przeciętna - 3. Więcej dać nie mogę bo pomimo ciekawego pomysłu to wykonanie jest ie tyle złe, co raczej nudne. Bo to opowiadanie jest nudne, niestety. Naprawdę przykro jest mi wystawiać kiepską ocenę ale staram się być obiektywny. Choć raczej przy wystawianiu ocen jest się subiektywnym :D

Duża poprawa w stosunku do części poprzedniej, ale nadal nic wybitnego. Mogę to usprawiedliwić tym, ze jest to na podstawie sesji rpg, więc moze byc trochę nieskładne. 4

Uwaga pierwsza:

- akapity. Mniej dla nas litość i ułatw czytanie...

- OK, to sesja rpg, ale nazwy własne są trochę komiczne

- co to "kaeru"?

- IMHO wydaje mi się, że w tym zdaniu "Postarałam się odsunąć na bok myśli: ?Dlaczego ja, a nie któryś z tysięcy innych wietrzniaków?? i skoncentrować się nad tym, jak wykorzystać orków w zamian za pomoc." powinno być "skoncentrowłałam się".

- nie wiem jak innym, ale mi się to trochę cieżko czytało i miałem kłopoty ze zrozumieniem kto, z kim, dlaczego i po co. Może powodem są imiona, bo niełatwo je spamiętać. Fakt, to jest scenariusz, a nie Orzeszkowa, ale mimo wszystko czasem ciężko jest przez to przebrnąć. Mogłem coś przeoczyć, ale szczerze mówiąc nie chce mi sie tego czytać jeszcze raz. Wybacz.

Jedno pytanie kiedy Sherry nakłoniła orków do zbuntowania się???
I jak mogła zawisnąć w powietrzu oraz kiedy zeszła na twardy grunt???
A ta orczyca co z toporem wyskoczyła na nomanda ona powinna się leczyć
Hum. Z tego co to czytam to ona spała tylko na siedząco i to była cała przygoda nocna w obozie Orków.

Dopiero pod koniec opowiadania mogę nadać kilka plusów dokładnie tylko jeden a mianowicie zwrot akcji pod koniec opowiadania

Wszystkich miłośników Dziennika Sheery chciałem uspokoić, że następnych części nie będzie. Obie części Dziennika pisałem głównie na potrzeby samego RPG, jako kroniki dla moich graczy. Do Tawerny wrzuciłem opowiadanie niejako z ciekawości. No i jak dało się zauważyć scenariusz RPG nie jest najlepszym materiałem na opowiadanie. Gracze i ja doskonale wiemy o co chodzi, ale ktoś, kto to czyta nie znając świata EarthDawn (gry) może się w tym nieco pogubić. W moim przekonaniu utwierdziło mnie to, że nie potrafiłbym w żaden sposób opisać trzech ostatnich sesji, na których rozgrywaliśmy moją kampanię. Sesje były udane (jedne mniej, drugie bardziej - po pierwszej sesji gracze nie mogli doczekać się kontynuacji), ale jako opowiadanie byłyby w ogóle nieatrakcyjne (za opisywanie jak to gracze pół nocy głowili się nad rozwiązaniem zagadki miejsca w którym się znaleźli zacząłbym chyba zbierać ujemne oceny przy recenzjach :). Tak więc, Dziennik Sheery II jak narazie jest ostatnią częścią. Może kiedyś jeszcze do tego wrócę...

Pozwolę sobie się nie zgodzić. A może gdyby obserwował wasze zmagania ktoś z zewnątrz, to by wyszło coś innego. Twój dziennik nie był wcale zupełnie zły, zwłaszacza druga część. Powiedział bym, że raczej brakowało szlifu, jakiegoś uatrakcyjnienia. Dlatego z chęcią bym przczytał coś nowego. Nie tylko z samej chęci wyżycia się na Imperatorze ;)