Misterne Rękopisy

Możliwe, że jeśli ktoś, kto dobrze pisze, obserwowałby naszą sesję, wyszłoby z tego coś lepszego. Wtedy z pewnością opowiadanie zawierałoby wprowadzenie do świata gry, czego u mnie nie było (na potrzeby gry nie musiałem informować czytających Dziennik graczy o co chodzi, bo oni doskonale znali realia świata).

Jednak wczoraj, kiedy to uzupełniłem DS I o komentarz, który znalazł się początkowo w Tawernie, przypomniałem sobie o niezwykłym klimacie tamtej sesji i stwierdziłem, że w żadnym wypadku opowiadanie nie może oddać czegoś takiego. Miny chłopaków były dla Sheery i dla mnie najlepszą nagrodą za przygotowanie tej przygody. A ocena, jaką dostały oba opowiadania tylko potwierdza fakt, że atmosfera sesji nie jest dobrze w nich oddana (czy nie może być oddana w ogóle, czy po prostu wynika to z moich skromnych umiejętności, można dyskutować). Czytając DS II wszyscy gracze pokładali się ze śmiechu, ale oczywiście tylko dlatego, że wszyscy się znamy. Żarty i opisy postaci, które dla nich były zrozumiałe i śmieszne dla kogoś spoza drużyny mogą być banalne czy płytkie albo stwarzać wrażenie umieszczonych tam "na siłę". Może kiedyś jeszcze zdecyduję się na publikację dalszych przygód naszej drużynowej wietrzniaczki (chociaż od momentu zakonczenia DS II stało się naprawdę dużo), ale jak na razie ten pomysł uważam za nienajlepszy.

Drogi Imperatorze obiektywnie mówiąc nie posiadasz żylki pisarskiej albo Ci się nie chciało.Uwazam tak bo wydażenia i akcja są naprawdę dobre ,a fabuła pełna dynamiki.Brakuje wiele przede wszystkim dialogów i opisow miejsc,bohaterów!!!To właśnie one wprowadzaja klimat i opowieść osadzają w realiach.Wtedy czytelnik jest myślami przy swoich bohaterach to samo czuje.Nie są to poematy ,ale nie możesz się zasłaniać sesją RPG!!Zabrakło oprawy.Może się mylę?Napisz cos innego ,a chętnie ocenię.Odpowiedz !!!!!

No więc, opowiadanko jest lepsze niż część pierwsza, ale i ono nie zachwyca.
Akcja ciekawa i mniej skrótowa, ale wciąż chaotyczna. Jest to zbyt suche i beznamiętne opowiadanie.
Źle wpływa na atrakcyjność dzieła brak dialogów (wiem, że pamiętnik wymusza pewne formy wypowiedzi, ale w końcu to nie musi być w formi pamiętnika - są ciekawsze).

Jednak ogólnie podobało mi się, ciesz mnie też, iż nie ma literówek ani innych błędów typowo technicznych.

Na zachętę wystawiam więc: 3+

Czekam na Ciąg dalszy