Improwizacji Część Druga

Stoję przed lustrem
I widzę
Siebie...
Kimże jestem?

Tym, kogo mają moi przyjaciele,
Jedynym, który wyznacza sobie cele,
Duszą, których jest w cholerę...
...

Chwilą ulotną jakich wiele...

Ja nie wierzę w nieśmiertelność.
"Non omnis moriar" powiecie...

Lecz przypomnijcie mi moi mili:
Co po śmierci będziecie z tego mieli?

Człowiek to aktor, jak Szekspir pisał.
Świat zaś teatrem, w którym gramy.

Grą swą Świat oczarujemy.
Lecz z czasem zapomni.
Wtedy z głową zwieszoną
Zejdziemy ze sceny