05. NAWIEDZENIE MARTY

Już jej niosą woalę i chorągiew sznura
Już w tą noc słodkie dno, rzeka woła.
Wypij azur tęsknego snu – kusi chmura,
Sypiąc skry których czas zmyć nie zdoła.

Anielicy łoże
Koszmar – nigdy sen.
Żar dusz spływa niżej

Majak… czarna ciecz.

Jeden bok – to ogień.
Drugi ścina dreszcz.
Czerń przywiewa trwogę
Chłodny potu chrzest.

Nie dojrzy jeszcze czy czarta figura
Choć tej nocy… duch inny czeka.
Wycie drzew niesie śpiewna wichura -
Przyszedł. Już zamknięta powieka.

Anielicy łoże
Koszmar – mowy sen.
Słowa coraz bliżej
Majak… Dziesięć, Miecz.

Jeden krok wzbił trwogę
Drugi zgłuszył deszcz.
Słyszy ostrza mnogie
Opętańczy chrzest.

„Jam jest ten, co prowadzi do chmur –

Drogą grobowa wieża.
Jam jest ten, co cię wiedzie pod sznur
I w tą noc go doczekasz.

Moje imię – Dziesięć Pik
Krew człowiecza jak i ty”

Anielicy łoże
Koszmar – żywy sen
Duszą coraz wyżej,
Majak… zemsta, Miecz.

Jeden dźwięk nad Bogiem
Drugi – Diabła gest.
Czuje stal na głowie
Miecza mocy chrzest.

„Tobie wróżba – kuźni miech

W życiu nędza, w śmierci grzech.
Potem – chwała. Zemsta.

Znam Golgotę twoją i Krzyż czarny znam.
Smakowałem bruku piekieł i spijałem łzy.
Niosę żagiew prawdy by nieboskłon wrzał –
Gniotę pod stopami niebo, ścinam diable łby.

Choćby marny proch, jak ty,
Duchem naszym – tysiąc mordu lat!

Tknij prawdy stworzenia,
Dzierż godności ludzkiej -
Ognia z serca Piekieł
Gromu mocy Boskiej.

A wykujesz z duszy swej
Odwrócony Krzyż –
Miecz zemsty za grzechy;
Skrzydła wolności.

Lucyfer – pluję na ciebie za wojny,
Azmodan – pluję na ciebie za gwałty,
Mamonie, pluję na ciebie za stosy
Krwią naszą spluwam na wszelkie diabły.

I któryś łgał nad nasze rany,
Boże - Słońce -
Uchowaj się przed nami.”