Misterne Rękopisy

Bardzo dobre opowiadanie, nie zauważyłem błędów. Czekam na dalszy ciąg który będzie mam nadzieję równie dobry i wciągający. 6

Po pierwsze dziekuję Ci Ilnessie.

A po drugie: WWalkerze mam do Ciebie pytanie.
Jakie warunki musi spełnić opowiadanie żeby z Nieśmiałych Debiutów dostać się do Misternych rękopisów? Będę bardzo wdzięczny za odpowiedź!

Szkoda tylko daję słowo
że się nie wział za teściową.

Serc niewieścich jest łamaczem,
każda już przez niego płacze.

Sprytny jednak jest ten czlowiek,
nikt z goniących się nie dowie,
że u najgorszego wroga,

jego baza wypadowa.

Tak, tak, za to więcej się wyjaśni jak kolejny rozdział... opublikuje (eee... do rymów się nie nadaję! :)). Ale zobaczysz co będzie dalej, mam nadzieję, że spodoba Ci się. I innym też zresztą :)

Dokładnie, kolejny rozdział jest zaiste ciekawy...To trzeba przyznać...Wszyscy tylko z utęsknieniem czekamy na fantasy, no ale skoro autor uspokaja że będzie, no to cóż, możnatylko czekać i czytać...

Tak, tak będzie, a juz niedługo i kolejne części! Mam wenę więc obawiać się nie musicie! A jak obiecywałem, że bedzie fantasy tak obiecuję, tylko trochę cierpliwości...

Dokładnie, moi komentatorzy...dajcie chwilę wytchnienia Faramirowi...zapewniam was że ciężko pracuje i się stara!

Poprawiłem błąd, który wytknął mi sandro prz ognisku, teraz jest już opis głównego bohatera i można sobie wyobrazić jak on wygląda :)

To nie jest aż takie ważne...liczy się dusza, nie wygląd, no ale jeśli ktoś chce...uważam że wygląd postaci jest bardzo ważny w długich opowiadaniach, ale w takim nie jest konieczny...

No cóż, ja nie będę aż tak miły, bo troszkę wpadek było mimo wszystko. Ale po kolei.
- heheheh, Whiteguy?

- "Przebiegający osobnicy nawet nie spojrzeli na ukrywającego się w cieniu faceta. "Patałachy!", przebiegło przez głowę ukrywającemu się..." - wiadomo, że przez głowę ukrywającego się. Zamień to na "mu", a unikniesz zbędnego powtórzenia.

- słowo "przyjaciel" dwa razy obok siebie. Nie ma w tym momencie potrzeby kładzenia jakiegoś nacisku na to, że był to przyjaciel, więc jest błędem.

- "Do drzwi gospody zapukał jakiś człowiek. Po chwili ktoś je otworzył. Wchodząc do izby przybysz, spostrzegając kogoś, zawołał z radością:" - jakiś i kogoś. To jest błąd, bo zdania właściwie nie mają podmiotów.

- i nastepne dwa wersy - "przybyłem", "przybyłeś" i kawałek dalej "przybyłego". A jest tyle innych wyrazów zastępczych.

- "Po prostu wino tolerowane na weselach, jednak w węższym gronie podanie go mogłoby być uznane za afekt, za przejaw skąpstwa." - niby wszystko jasne, ale nie do końca. Przesądza o tym wadliwe użycie słowa "afekt". Afekt to "silne wzburzenie, przy którym dochodzi do przewagi emocji nad rozumem". Jasne, można się wk... na kiepskie wino, ale bez przesady. Poza tym w pierwszym członie zdania chyba czegoś brakuje...

- kto nie znalazł literówek niech się zgłosi. Pokażę...

- "To zdarzenie nie odebrało mu jednak zapału..." - słowo zdarzenie jest zbędne. Poza tym niepotrzebnie na końcu tego akapitu powtarzasz, że facet był gruby i przez to niezgrabny. To już wiemy.

- a kto to jest Arhwim. Bo ja się tylko mgliście domyślam z tego pokręconego zdania.

- "W bełkocie jaki wypadał się z krtani..." - nie po polsku. WOGóle im dalej tym gorzej. Początek był o wiele lepszy.

- "Nikt nawet nie zareagował gdy wybiegł on na dwór, wszyscy byli zbytnio zdziwieni." Po pierwsze - "on" jest niepotrzebne. Po drugie - zdziwienie jest reakcją, więc zdanie nie ma sensu w tej chwili.

- "Mam już dość! Dosyć mam tej nieustającej wojny, czas z tym skończyć!" Pomyślał rozgorączkowany." - generalna uwaga do Ciebie i innych autorów. Po cytacie czyjejś myśli i wypowiedzi daje się przewaznie myślnik i małą literę. Zgrabniej wygląda.

- Dosyć osobliwy sposób zawierania paktu w tajemnicy. Po dogadaniu się Arhorn i ten drugi wymordowali eskortę by nie było świadków? I jak się okazało miałem rację, do bani tajemnica...

- "To znaczy chodzi o to, że on po prostu nie lubi bezczynności" - brak jedności czasu. Poprzednie zndanie jest w czasie przeszłym, więc i to powinno takie być. Nic nie wskazuje na to, by miało być inaczej.

- "Zapewne zabolało go co dało się poznać po krzyku jaki towarzyszył zetknięciem się jego twarzy z opasłym tomiskiem ..." - dowcip ci się udał, ale zepsułeś go gramatyką polską. Chodzi o słowo "zetknięciem się".

- "Nawet nie przechodziło mu przez myśl o rześkości powietrza." - znowu skrót myślowy. A brakuje odpowiedzi na pytanie "co mu nie przechodziło przez myśl?"

- "kilka zagród, kilka chat" - czyli innymi słowy kilka aut, kilka samochodów. To jest to samo. Zamiast drugiego kilka wpisz "zwykłych".

- widzę, że rozminął się z inteligencją na tej pustawej drodze, na której ciągle ktoś go mijał. Ja myślałem, że wiadomo za co go ścigali...

- "widać było, że zamiarów dobrych nie mieli. Można powiedzieć, że było wręcz odwrotnie" - wiesz co, za takie zdanie u mnie firmie dostaje się po premii. "Woda nie jest sucha. Można powidzieć że wręcz odwrotnie, jest mokra". Sorki za złośliwść, ale za bardzo się upajasz swoimi zdaniami i wychodzą Ci potworki. Np. chwile dalej jest o tym zapachu z gęby. Ani to śmieszne ani do czytania. Do tego momentu wahałem się czy Ci dać 4 czy 5, teraz niestety wybór mam inny.

- "Sześciu mimo, że niezbyt inteligentnych mężczyzn zbliżyło się do Arhorna". A co by było, gdyby nie byli inteligentni. Nie zbliżyli by się?

- bełt strzały? Odkryłeś nowe uzbrojenie. Bełt jest pociskiem do kuszy czyli innymi słowy jest strzałą.

To w sumie nie jest złe opowiadanie, ale liczba potknięć zmuszają mnie do oceny "3" czyli "nic cpecjalnego". Historyjka jest dosyć ciekawa, ale momentami zbyt chaotyczna i niepotrzebnie udziwniona. Np. dyskusja chłopów jest za długa i niczego nie wnosi. Ponadto - dlaczego uważasz, że wszyscy chłopi to debile?