Gorące Dysputy

To nie jest takie zwykłe pytanie o ulubione płyty. Bo ulubiona płyta może być daleka od arcydzieła. Ja pytam o albumy, które od początku do końca są genialne. Albumy, na których każda, nawet najbardziej z pozoru zbłąkana nutka jest tam niezbędna i jest na właściwym miejscu. Proponuję wyłonić z płytoteki 5 pozycji, niekoniecznie uszeregowanych. Podejrzewam, że w miarę upływu czasu zestawy te będą ulegać zmianie :-) Tymczasem z mojej strony wygląda to tak:

The Smiths "The Queen Is Dead" (1986)
Jeff Buckley "Grace" (1994)
Delerium "Karma" (1997)
Radiohead "OK Computer" (1997)
The Mars Volta "De-Loused In The Comatorium" (2003)

Zaznaczam, że moją ulubioną płytą The Smiths jest "Meat Is Murder", Radioheadów "Amnesiac" a Mars Volty "Frances The Mute" :-) Delerium mają dosyć różnorodną twórczość, więc tutaj rzeczywiście jako całość wypływa na powierzchnię głównie "Karma".

[No i ja oczywiście już raz edytowałem listę ;-) Podsumowania to ciężka sprawa, zwłaszcza że zawsze towarzyszy mi wrażenie, że wiele wielkich płyt omijam lub, co gorsza, nie słyszałem. Zobaczymy jak zestawienie wyglądać będzie za rok]

Myślałem długo nad takim zestawieniem.
Są dwie płyty, które na chwilę obecną chciałbym wyróżnić.

1. Pink Floyd "Wish you were here" - osobiście wiem, że wielu fanów zachwyca się "Dark side of the moon", ale mnie nigdy ta płyta nie przypasowała do gustu. Za to w "Wish you were here" nie brakuje niczego. Zawiera zarówno "Shine on you crazy diamond" jak i tytułową piosenkę.
Cała płyta jest stonowana w podobnym, nieziemskim klimacie.

2. Archive "Noise" - płyta na której znajdują się bardzo różnorodne utwory od wolniejszych "Sleep" i "Me and you", po "Pulse", czy "Noise".
Płyty tej słucham na okrągło od roku i dopiero teraz niektóre utwory w swojej playliście opuszczam.

Polecam gorąco!

Zgodzę się co do Radiohead. Również umieściłabym tu właśnie "O.K. Computer", choć najchętniej słucham "Amnesiac" i "Hail to the thief". Natomiast jeśli chodzi o Floydów, to w ogóle naprawdę ciężko z ich dyskografii wybrać jedną, najgenialniejszą płytę. Ja jednak ("niestety" ;)) zaliczam się do zwolenników ciemnej strony księżyca. Może dlatego, że ta płyta jest bardzo spójna (czego nie można powiedzieć o jednej z moich ulubionych - "Meddle"). Moje zestawienie na dzień dzisiejszy wyglądałoby tak:

Pink Floyd – "Dark Side Of The Moon"

Radiohead "O.K. Computer"

Marillion "Clutching At Straws"

Interpol – "Turn on the Bright Lights"

The Cure – "Disintegration"

Choć pewnie zmieni się jeszcze wiele razy ;)

Taka dygresja.

Mirabell! Ja też uwielbiam "Meddle", a tak niewielu moich znajomych kojarzy tę płytę, że nie mam z kim podzielić się tą radością.
Najbardziej uwielbiam kawałek, w którym wykorzystano orginalny zapis hymnu spiewanego przez kibiców FC Liverpool "You will never walk alone".
Bomba!

A czy ktoś tutaj słucha nieco ostrzejszych brzmień? Dla mnie najlepszymi albumami jakie słyszałem to:

1. Lacrimosa - Einsamkeit
2. Burzum - Det Som Engang Var
3. Rammstein - Mutter
4. Moonspell - Wolfheart
5. Queen - Innuendo

Preferuję Linkin Park (czytaj zagorzały fan jak.....ekhm) :-) tak, więc "ubóstwiam" ;-P

"Hybrid Theory"- LP
"Meteora"- LP
"Unstable"- Adema

Ponadto z mocniejszysz (dla mnie) :)

"Mutter"- Rammstein
"Masermize"- System of a Down

Pozdrowienia,
Draxenus

Closterkeller "Fine de siecle" - album akustyczny nagrany w radiowej trójce, chociaż za elektryczną wersją zespołu nie przepadam szczególnie, to ta płyta jest dla mnie doskonała.

X-Japan "Art of Live (live)" - ciężko to w sumie nazwać albumem, zawiera jeden prawie 30 minutowy utwór w którym zawiera się cały muzyczny X, od spokojnych klasycznych brzmień fortepianu i skrzypiec przez ostre gitarowe brzmienie, po standardową balladę rockową

Dir en Grey "Vulgar" - ciężko coś powiedzieć, trochę przypomina SOAD

Nirvana "Unplugged in New York"

The Cranberries "To the Faithful Departed" - przy ostatniej pozycji trochę się wahałem czy jednak nie wpisać tu Falco, ale jednak więcej za padło na Irlandczyków, chociaż nie jest to ich najpopularniejsza płyta, jednak dla mnie najlepsza, widać w niej irlandzkie korzenie muzyczne i chociaż jest to w większości surowy rock to jednak album stanowi pewną zamkniętą całość.

Hmm... będę miał problem ze wskazaniem bezbłędnych płyt. Nie z nadmiaru kandydatów, a wręcz przeciwnie - z ich braku :P
Słuchają muzyki wrzucam najczęściej całą dyskografię zespołu na playlistę i minimalizuję okno - z czasem nauczę się nazw utworów, ale już przyporządkować do konkretnej płyty nie potrafię :(

Dlatego moje zestawienie będzie krótki:

Nightwish - Century Child
Linkin Park - Meteora
Naser - Piaski Czasu

Chyba największą niewiadomoą będzie ostatni wpis ;)
Naser to znajomy w LO, który własnymi siłami nagrał 3 płyty (rozprowadzone w gronie znajomych ;) ).
Muzyka to popularny ostatnimi czasy hip-hop. Nie jest to jednak nic w stylu "dla mnie masz stajla, aaaa...." :P

Pozdrawiam

Electrelane - Axes
Genialna, instrumentalna (z wyjątkiem paru okrzyków i szczątkowych wokalów na niektórych utworach) płyta autorstwa kobiecego zespołu z Anglii. Dziewczyny mają za duże gitary, a grają tak, że buty spadają.

Electrelane - No Shouts, No Calls
Już nie tak instrumentalnie, ale z soczystymi motywami i bardzo fajnymi tekstami o dziewczęcej miłości, bez naiwności i zbędnego pitolenia. Generalnie polecam łojenie Electrelane, niesamowicie wypadają na koncertach.

Red Hot Chili Peppers - Stadium Arcadium
Dwupłytowe wydawnictwo RHCP, zbiór osobnych opowieści o życiu bez słabych punktów i z niesamowitymi gitarami Johna Frusciante, jednego z najważniejszych i najlepszych gitarzystów w historii muzyki rockowej.

Red Hot Chili Peppers - Blood Sugar Sex Magik
Płyta z jednym z największych kopów w historii, monolit i w ogóle.

Slayer - Reign In Blood
Monolit i szczytowe osiągnięcie thrash metalu. Kropka.

Slayer - Seasons In The Abyss
Najlepsza płyta Slayera, już bez takiego zacięcia i symboliki jak Reign In Blood, ale to tutaj dziadkowie nauczyli się dawać czadu, jak nikt inny nie potrafi.

Lao Che - Powstanie Warszawskie
Panowie chwycili instrumenty, wleźli do studia ze szczątkową wiedzą jednego z członków zespołu na temat Powstania i odstawili album, który chyba idealnie oddaje atmosferę i nastrój wydarzeń z tamtych lat. To są pieśni patriotyczne, a jak!

Ulver - Perdition City
Pierwsza, prawdziwie ulverowa płyta - połamane tekstury, łamanie schematów, wokale Garma i ogółem wypasik.

Portishead - Dummy
Legendarny album - niesamowite, trip-hopowe kompozycje z niesamowitym, naładowanym emocjami głosem Beth Gibbons.

Mastodon - Blood Mountain
Panowie dali upust swej niesamowitej fantazji i stworzyli kompletne, prawdziwie progresywne dzieło mieszczące się w pierwszej piątce najlepszych wydawnictw ubiegłego roku. Nie jakieś smuty spod znaku Genesis czy Dream Theater, tylko pełna energii i mocy płyta nie do zaszufladkowania.

Alchemist - Organasm
Kolejna, bardziej klasyczna niż Mastodon, czerpiąca z deathu, a nie ze sludge'u i post-hardcore'u progresywa. Zadziwiająca, eteryczna i odsłuchiwana duszą. Australijczycy już tak mocnej płyty chyba nie dadzą rady nagrać.

Electric Wizard - Dopethrone
Klasyka doom metalu, nic dodać, nic ująć.

The Stooges - Raw Power
Klasyka, po tej płycie dzieciaki zaczęły grać punk rocka, a Cobain postanowił założyć Nirvanę.

The Clash - London Calling
Monolit. Nie wiadomo, co w tym albumie bardziej ikonicznego - okładka z Paulem Simononem rozbijającym gitarę czy legendarna zawartość.

Entombed - Serpent Saints - The Ten Amendments
Przeładowany rokendrolem najlepszy album roku 2007 i powrót dziadków death metalu.

The Mars Volta - Amputechture
Nie tak łamiące schematy jak De-Loused In The Comatorium i nie tak przełomowe dla zespołu jak Frances The Mute, ale za to absolutnie kompletne i dopieszczone dziełko z gościnnym udziałem Johna Frusciante.

Edge Of Sanity - Unorthodox
Preludium do świetnego Crimson i pokaz geniuszu Dana Swano.

Pink Floyd - Animals
Genialny album, lepszy od przereklamowanego The Dark Side Of The Moon i niedopieszczonego, zbyt Watersowego The Wall.

Bauhaus - The Sky's Gone Out
Trzecia płyta klasyków rocka gotyckiego i chyba ich najlepszy album.

Fields Of The Nephilim - Dawnrazor
KULT. m/

The Dillinger Escape Plan - Miss Machine
Niesamowity głos Grega Puciato i jedna z najlepszych płyt mathcore'owych w historii.

Kobong - Chmury Nie Było.
Klasyka polskiej muzyki w ogóle.

Neurosis - Souls At Zero
Niesamowita, post-hardcore'owa/post-metalowa płyta klasyków gatunku.

Neurosis - The Eye Of Every Storm
Album maksymalnie pociśnięty w stronę klasycznego, post-metalowoo-sludge'owo-doomowo-ambientowego grania i chyba szczytowe osiągnięcie kapeli w tej stylistyce.

N.W.A - Straight Outta Compton
Klasyczny album g-funkowy, z takimi legendami jak F*** The Police czy Express Yourself.

Jimi Hendrix - Electric Ladyland
Klasyka króla, na którym Jimi wreszcie dorósł, gdyby nie umarł, pewnie grałby jeszcze lepiej.

Do tego dochodzą jeszcze dyskografie Motorhead (salut!) i Crowbara, nie wymienione tylko dlatego, że tych pierwszych nie wyznawać to herezja, a u tych drugich nigdy nie pamiętam nazw albumów. A lista pewnie i tak niekompletna.

W kwestii pięciu płytek... oczywiście nie sposób w pełni świadomie wybrać tylko, wyłącznie i jedynie pięć, ale postaram się jakoś to zrobić - kolejność przypadkowa:

- Pearl Jam Vitalogy

- Marillion Script for a Jester's Tear

- Pink Floyd Meddle

- Placebo Whitout You I'm Nothing

- The Twilight Singers Twilight as Played by the Twilight Singers

Wybór jest ciężki... A i nie mam koncepcji jak podeprzeć swój wybór

Falkenbach - Heralding - The Fireblade

Haggard - Awaiking The Centuries

Moonspell - Irreligius

My Dying Bride - Songs Of Darkness, Words Of Light

Sepultura - Chaos A.D.

The Sins of Thy Beloved - Lake of Sorrow

Theatre of Tragedy - Assembly

Cradle of Filth - Nymphetamine

Vader - The Art of War

Virgin Black - Sombre Romantic

Metallica - "S&M".
Iron Maiden - "Rock in Rio", druga płyta.

Burzum- Filosofem
Burzum- Hvis Lyset Tar Oss
Aria- Chrzest Ogniem

Ehh... Tak tylko zapytam. A Black i Ghotic metalem ktoś się tutaj interesuje?

Bezbłędne płyty. Na razie tylko dwie.
Pierwszą jest Lisy Gerrard o takim właśnie tytule.
Drugą Turnaua interpretacje piosenek Grechuty. Płyta zowie się "Historia pewnej podróży"

Więcej nie mam na razie, pewne płyty, bądź kasety są blisko, ale jeszcze nie całkiem.

System of a Down- Toxicity
Ministry- The Dark Side Of The Spoon
Pink Floyd- The Wall