Gorące Dysputy

Jak dla mnie trochę za dużo polityki, nazw własnych

A ja od pół roku polowałem na Wiedźmina w bibliotece i nigdy nie było, oczywiście kiedy przychodziłem. Zawsze ktoś musiał wypożyczyć. Więc teraz zamierzam sprzedać wszystkie gry jakie mam na allegro i kupić sobie Edycję Kolekcjonerską :] Chce ktoś coś kupić :P?

No dobrze, rozruszam może ten temat.

"Coś się kończy, coś się zaczyna" Sapkowskiego. Znajdują się tam(moim zdaniem) najlepsze jego opowiadania. Czytaliście? Które z nich najbardziej wam się podoba?

Mógłbyś podać opowiadania w tym zbiorze? Wszystkie opowiadania czytałem, ale nie kojarzę co było w tym tomie.

"Złote popołudnie", "Tandaradei!", "Coś się kończy, coś się zaczyna", "W leju po bombie", Zdarzenie w Mischief Creek", "Muzykanci", "Bitewny pył", "Droga, z której się nie wraca". Najbardziej podoba mi się "Złote popołudnie".

"Coś się kończy, coś się zaczyna" - polecam tomik ze względu na smakowite wstępy Autora do każdego z opowiadań - można poznać pochodzenie i czym zainspirowany był tekst, objaśnienia, to pomaga zwrócić potem uwagę na smaczki podczas lektury.

Autora znam z "Wiedźmina" i z trylogii husyckiej (dobrze to napisałem? nigdy nie mogę tego zapamiętać).
Trylogia mnie nie wciągnęła, a Wiedźmina zepsuł na końcu 6 i w 7 tomie.

Minęło nieco czasu od publikacji Wiedźmina. O autorze już nieco przycichło, jego miejsce na ustach miłośników fantastyki zajęli inni, piszący regularnie i dobrze Jacek Dukaj, Jarosław Grzędowicz, Maja Kossakowska i kilku innych twórców.
Ja jednak jakiś czas temu kupiłem wreszcie sześcioksiąg przygód Geralta z Rivii i wróciłem do opowiadań ze zbiorku Miecz przeznaczenia. Część opowiadań podczas lektury mi się przypominało, inne nieco mniej, ogólnie jednak wrażenie mam pozytywne. Mimo upływu czasu Sapkowskiego wciąż się dobrze czyta.

Co do Tandaradei! Andrzeja Sapkowskiego to, niewiem czy wiecie, Krzyżacy śpiewali to w filmie "Krzyżacy".

Hej, tylko w filmie? ;)

W książce też... :-D

No i miała się ta Żmija pojawić w marcu a do tej pory nie widać. Nikt nie ma jakichś nowych informacji o najnowszej książce Sapkowskiego?

Zarówno znakomita i odbiegająca od popularnej koncepcji tworzenia fantasy postac i świat Wiedźmina jak i trylogia Husycka zasługują na uwagę.

I Wiedźmin
To przełom w fantastyce, gdzie do tej pory elfy były szlachetne, ludzkie armie potężne, a krasnoludzcy bojownicy nie mieli sobie równych w broniach obuchowych. Gdzie największym problemem jest smoczek, a nie spiski i układy polityczne. Gdzie wiedźmy i szarlatani byli karani, a wszelkie zło zostało pokonywane. Nie dość, że nasza postać to odmieniec, że zadaje się z innymi odmieńcami, to żyje w świecie gdzie elfy ograniczają się do jednego lasu, a wszelkie wiedźmy znaleźć można na porządku dziennym. Dodając fakt, że na całym świecie panuje nędza mamy świat, który wciąga i pochłania. I choć przerysowany, to naprawdę się podoba. Nieprzeciętne dialogi i filozofie Wiedźmina, pokroju tych doktora House ( a właściwie odwrotnie), char. postacie (zabity niegdyś wampir/wiedźminKA i banda szczurzych przybłędów)i ogólna unikatowo.ść tego typu kreacji, stawia ją na wysokim miejscu na mojej topliście przeczytanych książek, która tak jak kodeks wiedźmiński, nie istnieje :)

II Narrenturm pochłonąłem podczas jazdy w tę i z powrotem do Warszawy. Również nie byle jakie dzieło zasługujące na pochwały z mojej strony. Z tym że tu akcja dzieje się na Śląśku, agłówną postać poznajemy nie wchodząc do bramy, a w zgoła innych okolicznościach. Ciekawa pozycja, a donoszenie Kościołowi przez mieszczan bije wszystko inne na głowę.