Misterne Rękopisy

Pierwszy, pierwszy, pierwszy :)

Niestety (ALEŻ NIE BÓJ SIĘ), niestety, niestety... obowiązki szkolne nie pozwoliły mi nawet liznąć drugiego rozdziału. Nie mniej jednak gdybym miał ocenić tylko pierwszy, to za humor miałbyś gwarantowaną piąteczkę. A jak będzie, przekonamy się jutro.

6! Poszukiwaczy już znam, ale to jest takie... absurdalne? Niestety, koniec trochę nieudany.

Prawie każdy wie, że jestem gorącą fanką Grabkodzierżcy, więc nie jestem obiektywna :)
Wiem, wiem, powtarzam się... po prostu lubię poczytać, choć mały fragment opowiadań Gui... są jak kolorowe lekarstwo na szarość Rzeczywistości :)
Gdy tylko przeczytałam tytuł, już nie mogłam pozbyć się natrętnych małych pragnień, by narysować Złotą Lamę ;) Dawno już nie miałam potrzeby rysowania *zamyśla się* Dziękuję!

Narysuj Di, narysuj. Powieszę sobie na ścianie, obok Łasicy ;).

Wprawdzie czytałem to opowiadanie zanim jeszcze zostało umieszczone w Osadzie, niemniej jednak prawdziwą przyjemnością było je sobie odświeżyć.
W kilku momentach po prostu nie można się nie zaśmiać. Świetne na polepszenie sobie humoru.

Piąteczka. Całość bardzo mi się podoba, jak zresztą większość Twoich dzieł, Qui, pozostawia tylko lekki niedosyt, że "czegoś mi tu brakuje". Zresztą, może to zamierzone z Twojej strony?

Jedyne, co mi przeszkadzało w czytaniu, to humor niektórych zdań w piątym rozdziale - zbyt duże zagęszczenie żartów i aluzji nie służy. Zapewne miałeś dużo pomysłów, a opowiadanie już się kończyło, tym niemniej - raziło mnie to. Ale tylko troszeczkę. :)