Misterne Rękopisy

Chciałem zobaczyć, jak wygląda najsłabsze opublikowane tu opowiadanie, i jestem pod wrażeniem!
Nastrój nawracającego koszmaru sennego oddany doskonale.
Dodać jeszcze dwa powroty snu, dopracować język, a powstanie dzieło wybitne.
Autorze! Masz talent.
Szlifuj go, by mógł rozbłysnąć.
Ocena (nieco naciągana) bardzo dobra.

1. Rób spację po myślnikach w dialogach np. "-Idę sobie - rzekł..."
2. To co myślą daj w " "
3. Raz myśli są w * *, a raz wcale w niczym...
4. Dzwięki "-bum, bum bum" jako dialog? No nieee.
5. Wielkie "-...BUUM... jako dialog, beznadziejnie.
żooo, jejku, wreszcie koniec! Zero fabuły, zero klimatu, multum błędów stylistycznych, och! Nie podoba mi się fabuła, wszystko jest "tak po prostu", żadnych opisów... 1

ulala...

narracji w czasie teraźniejszym mówimy zdecydowane nie...
czytając pierwszą część, myślałem, iż narracja właśnie będdzie najsłabszym punktem tej opowieści, ale im dalej tym gorzej. To opowiadanie jest bardzo nie klimatyczne... zakończenie jest koszmarne...
chciałem poradzić by przedzieżgnąć narracje, bo sam pomysł nie wydał się taki zły... ale jednak nie warto...
na pocieszenie powiem tylko, że styl nie jest jakiś tragiczny, ogólnie technika jest OK. Ale żeby pisać dobre fantazy trzeba lepiej załapć klimat, w tym opowiadaniu go ewidentnie brakuj, do tego skrótowość, powtórzenie elementu snu, no słabe opowiadanie.
zachęcam do dalszych prób, bo powtarzam styl i technika nie są złe...

Hm, proloque oparty niemal w całości na dialogach, pisanych dodatkowo z dziwnie sztucznej stylistyki trzecioosobowej wraz z wszechwiedzącym, nieingerującym narratorem... To niełatwa forma literacka i obawiam się, droga autorko bądź autorze, że w tym starciu nie udało Ci się odnieść zwycięstwa. Otrzymasz trójkę, jako pochwałę całkiem znośnego stylu i braku poważniejszych błędów ortograficznych czy interpunkcyjnych, na punkcie których wyczulony jestem szczególnie.