"JEŹDZIEC"

Pędzi rumak czarnogrzywy,
Na nim jeździec stary, siwy.
Przez mgłę mokrą, zimną, szarą,
Pędzi tam gdzie straszą marą.

Tam gdzie bitwy i kurhany,
Tam gdzie żywot opłakany,
Tam gdzie matki synów płaczą,
Tam gdzie trupy drogi znaczą.

Pędzi rumak zwinny, płowy!
Pan wyruszył dziś na łowy!
Każdy opór zaraz zdławi,
A padlinę ziemia strawi!

"Prędzej , prędzej !"- woła stary,

"Cały świat dziś oszalały,

Każdy pała nienawiścią,
Każdy żyje dziś zawiścią!"

Pędzi rumak długonogi,
Na nim jeździec biały, srogi,
W ręce miecz mu błyszczy,
Krew rozleje i mrok zniszczy.

Spadną głowy dumne, harde,
Zapłata za zło i zdradę!
Pękną serca złe, przeżarte
I umysły prochu warte!

Nowy stos pod niebo wzniesie,
Swąd zgnilizny wiatr rozniesie.
Przestrogą będzie na wieki,
Aż po kraj zimny, daleki.