Misterne Rękopisy

O to moje pierwsze opowiadanie.
Chciałabym podziękować bardzo Mirabell oraz Hexe które ciągle mnie tam jakoś pchały do pisania, oraz Irvinowi za całokształt twórczości :].

Dziękuje

Bardzo dobre... Jak na prolog:) Prawdopodobnie jestem pierwszą po autorce osobą która czytała ten tekst i mogę go polecić, jako dobrze napisany wstęp:) Czekam na dalszy ciąg...

Hymm...
Mieszane uczucia mam...
Od początku na plus idzie oryginalność - ktoś z Osadników w ogóle ruszył w opowiadaniach temat wampirów? Chyba nie.
Narracja... No cóż, całkiem niezła, "klimacik" nadaje nieco... Ale jedna poważna niedogodność jest, widoczna przede wszystkim w drugim rozdziale... Całość jest zaaranżowana na dialog, tylko że z wyciętym jednym z rozmówców... Niezly pomysł... Ale w kwestie tego niewyciętego :) wbijają się czasami elementy typowej narracji. Nie byłoby to nic złego, gdyby nie to, że się całkowicie zlewają z resztą i jakoś poprostu wszystko tym psują...
Druga kiepska rzecz to przecinki... Tylu brakuje, że w połowie pierwszego akapitu przestałem liczyć :P.
Do tego jeszcze dochodzi kilka nieciekawych konstrukcji. Część niby można przepuścić, bo to teoretycznie wypowiedź bohatera, klecona przez niego w trakcie mówienia, ale i tak radzę je wyłapać i poprawić. O co dokładnie chodzi, to na przykładzie pokażę:

"(..)jeżeli trafisz prosto w serce i je przebijesz, to paraliżujesz wroga - no niestety, nie zamieniamy się w proch jak w opowieściach."

Wstawiłem przecinki których brakowało... A taki wyraz jak "to" poprostu nie ma prawa się tam znaleźć... Ewentualnie można by zostawić "no" po dodaniu drugiego przecinka, ale i tak lepiej wywal.
Mam nadzieję, że jakoś się ten przyklad da zrozumieć :P.

Co do oceny: cztery dałem, mimo potknięć językowych... No, takia ciut naciągnięta czwórka :P. Popraw toto jakościowo, a zastanowię się nad piątką.

D

Witam,

fragmenty czytałam już wcześniej, ale z całością zapoznałam się dopiero teraz.. I mam.. mieszane odczucia...

Bo tak. Bardzo ciekawy sposób narracji. Jednak ma się odczucie, że bohater tłumaczy wszystko za szybko, jakby coś umykało... Poza tym - jeśli to zapis części rozmowy - po co rozmówca miałby drugiemu mówić, co właśnie robią (konkretnie o to, co robili w klubie)? Ja rozumiem, że my, jako czytelnicy tego nie wiemy, ale do tej formy narracji to zupełnie nie pasuje...

Dreszczyk, tak poza tym... :) (zostawiłaś to kłopotliwe zdanie, w pierwotnej wersji, jak widzę :)? Może i lepiej...)

Jak Enio wspomniał - strasznie dużo przecinków brakuje.. No i, rozumiem, że to zapis potocznej rozmowy, ale tu trochę za bardzo w drugą stronę poszłaś. Zdania są czasem prawie niezrozumiałe.
No i sama teoria... Dość.. przynudnawa momentami, wybacz. Zwłaszcza o tych kastach... Tak sucho przedstawione fakty...

Historia (jeśli można to historią jako taką nazwać, bo, niestety, dosć krótkie to, a szkoda :( )bardzo ciekawa. Sposób przedstawienia również. Jednak to nie jest idealne. Narracja, mimo swej innowacji, momentami nie pasuje do tego, co chciałaś przekazać.
Ale, na zachętę... piątka na szynach...

I czekam na więcej.

Pozdrawiam,
Hexe

PS. Do Enia: o wampirach poniekąd pisała Mi w swoich "Baśniach"... :)

Ja ze swej strony dodam tylko to, co juz przynajmniej dwie osoby powiedziały wczesniej i co mówiłem Nami jeszcze przed publikacją tego dzieła.

Narracja pierwszoosobowa miesza sie z trzecioosobową. Tak nie można. Albo jeden albo drugi sposób. A jeżeli autorka chce wybrać oba, to powinny one być jakoś wyraźnie oddzielone. Poza tym jest może jeszcze kilka usterek technicznych, ale już nie będe sie czrpiał. ;)

Moandor

Hmm...
Miałam już wcześniej okazję przeczytać większość tej opowieści i odnieść się do niej... bardzo podoba mi się temat, jeden z moich najulubieńszych motywów, odniesienia do "Wywiadu z wampirem" (ukochana moja książka :)), pomysł jest bardzo dobry.

Narracja... bardzo ciekawa, chociaż nadal uważam, że nie powiniwn mówić do niej z dużej litery, to nie jest list ani nic w tym stylu. No i rzeczywiście dużo przecinków brakuje. Dwa ostatnie akapity- chaos,raz mówi do niej, raz do czytelnika, to już nie on mówi... z jednej strony to ciekawe, ale z drugiej ciężko się połapać, mogłabyś chociaż to podzielić na akapity albo jakoś zasygnaliować, że to po prostu chaos w myślach tego wampira (ale wtedy narracja powinna być w trzeciej osobie...)

Gdybym nie wiedziała, że to wstęp do czegoś większego, to bym się czepiała krótkiej i niewiele mówiącej fabuły. A tak powiem tylko, że chociaż mogłoby to być dłuższe i trochę bardziej rozbudowane.

Podsumowując: podobało mi się i postawię pięć minus :)

No pięknie, pięknie :D

Opowiadanko o wampirach...to lubię.

Ciekawy i mroczny klimat wpowadzasz Nami...

Interesujący sposób narracji, budowanie napięcia i tajemniczości.

ciekawy jestem fabuły i budowania dialogów.

Stawiam 5 i czekam na więcej... krwi i opowiadania :D

A jednak opublikowałaś! :)

I piknie :) - za to już dziękuję bom się ujrzeć w Osadzie textu tego w takim tempie nie spodziewał...

Co do opowieści (wstępu).

Na wielki plus zasługuje sposób narracji - bardzo mi sie ten pomysł, oraz jego wykonanie podoba. Wprowadza świetny klimat i bardzo uprzyjemnia czytanie, zmuszając czytelnika do myślenia, większego wysilania wyobraźni (choćby po to, by sobie wydumać, co takiego mówiła druga strona dialogu).
Jednak!
Nie wystrzegłaś się poważnego błędu - mieszasz bowiem czas i odbiorców kwestii wampira.
W jednym akapicie jego słowa są tym, co mówi on do swej ofiary (jego połowa dialogu)...
... by zaraz w następnym zdaniu stać się opowiadaniem - w którym streszcza tamte wydarzenia już po fakcie.

Gdybyś umieściła oba rodzaje narracji w oddzielnych akapitach nie raziło by to aż tak po oczach...

Fabuła - ciekawa, też zaliczam na plus :).

Literówki - sporo, ale nie na tyle, by znacząco uniemilały czytanie :>.

Klimat - dzięki fabule i narracji!!! świetny :).

Całość - dobra. Jako część wiekszej całości, może nawet bardzo dobra.
Jednak póki co większej całości nie ma, więc ocenię tak, jak jest...
... czyli na: 4+

Mam nadzieję, ze wkrótce doczekam się kontynuacji :P.

A tymczasem
pozdrawiam!

P.S.
O wampirach pisał też Wersalus (autobiografia) oraz Sandro w "Krwi"...

- Brrr..! *wzdrygnął się.. nogi trochę osikowo się zatrzęsły.. grymas na twarzy przybrał śjakiś znajomy wyraz.. krucyfixa..? ..może i tak.. Mnich splunął w piasek pustyni przeżutym czosnkiem i pociągnął..*:

- Nieźle.. aczkolwiek, mrocznie i ponuro.. Niewesołe horyzonty przed Ushade jawią się.. Całość, sumując ? dobra..(..czyli i ocena = 4.. no może z małym minusem..chehie.. Te przecinki..cheh... No i kilka drobnych błędów czysto ?treściowych? ? lecz te jakoś mniej mnie ?zajęły?..).

- Lecz skoro to prolog tylko, trza czekać z ostatecznym zdaniem na całość..

Jak na dzień dobry - całkiem niezłe!

Fabuła póki co zapowiada się może nie nowatorsko - ale ciekawie. Mam parę skojarzeń z znanymi dziełami z srebnego ekranu [Wywiad z wampirem, Buffy], ale jest też kilka rzeczy, których się żem nie spodziewał. Najfajniejszym chyba detalem - a detale przecież decydują o sukcesie dzieła! - jest tas informacja o wampirycznym temacie tabu - od tej chwili nikogo o pokolenie nei pytam, bo a nóż będzie wapirem :)

Z rzeczy mniej przyjemnych: miesza się tu pierwsza osoba z trzecią - a to jest rzecz, która się mieszać nie powinna! Nie powinno być też błędów interpunkcyjnych - te utrudniają czytanie, bo ciężko czasem się w takim potoku słów połapać.
Co nei zmienia faktu, że całość jest całkiem fajna. Tak na cztery mniej.

Oceny jednak nie wystawiam, poczekam na ciąg dalszy :)