Oberża pod Rozbrykanym Ogrem

- O dzięki serdecznie - Powiedział Kordan biorąc do rąk obcęgi
Pracowali kilka kwadransów, gdy nagle Kordan powiedział:
- Skończyłem, teraz tylko wystarczy poczekać na Leryn.

- Kordanie trzeba tą runę jeszcze zapieczętować. Mówiąc te słowa Durin wziął leżącą na stole runę i zaczął coś nad nią szeptać. Runa trzykrotnie błysnęła i zaświeciła się mocnym magicznym blaskiem Krasnolud wiedział już, że wszystko poszło zgodnie z planem i że runa była już skończona

- No to na razie mamy wolne - Powiedział Kordan strzepując opiłki z rękawic - Idę sie kimnąć, obudźcie mnie jak będę potrzebny - Po tych słowach rozłożył się na trawie i zasnął.

Przechodzący obok Gol zauważył raźno krzątających się w prowizorycznym warsztacie Kordana, Vokiala i jakiegoś krasnoluda, którego półbies nie miał okazji jeszcze poznać. Postanowił więc zajrzeć tutaj i sprawdzić, co tu się wyprawia. Przywitał się z technikiem i wampirem, po czym zagadnął do krasnoluda:
- Chyba jeszcze się nie znamy. Pozwoli pan, że się przedstawię: Fergard Stratoavis, znany jako Jaszczurzy Golem. Jestem założycielem areny w Kotlinie Wojowników.
- Durin, strażnik run.
- Cóż, miło poznać, imć Durinie. To ja już idę, nie chcę przeszkadzać. - Po tych słowach półdemon skierował się do Przyb(ó)dówki.

-Przybywam! - Zajęczała Leryn, wtaczając się do Przyb(ó)dówki Gildii. - O, widzę, że prawie skończyliście... Dzięki wielkie.
Wiecie co, mam jakieś dziwne wrażenie, że te kręgi się przemieszczają... - Potoczyła błędnym wzrokiem po Przyb(ó)dówce. - A w drodze powrotnej spotkałam jeszcze tego... No, jak mu tam było... Nekromantę. Coś go tu ściąga. Mało tego brakowało... Jakaś armia, chyba nieumarłych, kieruje się na północ. Mają tam ponoć magów i te runy, których szukałeś, Durinie. Cóż... Widzę, że jest gotowe? - Wyciągnęła z torby klejnot. - Ten, który trzeba. Mam nadzieję, że dobry?
Nagle znieruchomiała i utkwiła wzrok w czymś za ramieniem Vokiala.
-O matko... - Szepnęła i zemdlała.
Nad Vokialem stał ogromny smok.

Wampir się odwrócił i wytrzeszczył oczy - Cóż to za gadzina przyszła? Durinie ty się znasz na Smokach, powiedz mi jaki to gatunek, a ty Kordanie przenieś Leryn w bezpieczne miejsce! Szybko! - powiedział Vokial nie spuszczając oczu ze smoka.

Durin szybko chwycił za swój runiczny topór. - To starożytny czarny smok sycylijski, jeden z najniebezpieczniejszych gatunków na świecie. - odparł podekscytowany Durin.
Po odpowiedzi Durina nastała ciemność, wyraźnie czuć było czarną magię i stęchliznę rozkładających się trupów. Wtedy dla krasnoluda wszystko stało się jasne.Domyślił się on, że nekromanta dowiedział się o wykutym dzisiaj runie, pewnie dlatego, że kamieni wysysa moc Afektu Nekromanty.

- Zaraz zobaczymy czy jest aż tak niebezpieczny. - Powiedział Vokial i dotknął dwoma palcami wskazującymi swoją głowę. Zamknął oczy i po chwili smok zaczął się miotać jak szalony. - Nie jest aż tak niebezpieczny Durinie. - powiedział Wampir, ale smok już wiedział kto go tak zranił. Ruszył wściekły na Vokiala, ale on w porę się usunął przed pyskiem smoka.

Wtem krasnolud ruszył ze swoją straszliwą szarżą . Niestety przy spotkaniu ze smokiem krasnolud nawet go nie drasnął. A smok prawie zgniótł krasnoluda. Durin przeżył spotkanie ze smokiem jedynie dzięki obronie magi światła walczących .
- Wezwij pomoc! - krzyknął do wampira krasnolud

- Jos Tes Sperfor - Warknął Kordan. Jego ręka natychmiastowo zamieniła się w dziwne mechaniczne, kosowate ostrze. Podbiegł do Leryn i uniósł ją organiczną ręką jak piórko, zaś kosę wbił w podłożę i znikli.

Po chwili Pojawił się Kordan ale już bez Leryn. Cisnął granatem z roztopionym powietrzem w głowę smoka. Gorąca plazma wypaliła bestii oko. Następnie podbiegł do bestii i dźgnął ją w nogę, ostrzem. Bestia zawyła kiedy kosa wstrzyknęła truciznę w jej krwiobieg.
- Vokialu, Durinie wasza kolej, zaktualizuję dane i przywalę bestii z dezintegracji, ale na to potrzebuję chwilkę...

-Postaram ci się ją dać. - powiedział Durin. Krasnolud wyciągnął z kieszeni dziwny run i mamrotał coś pod nosem, wtem bestia znieruchomiała.
-Macie 5 minut. - Krzyknął do towarzyszy krasnolud.

Kordan szybko starał się wypatrzyć główne arterie w organizmie smoka.
- Mam! - Zawołał Kordan celując kosą w arterię pod ramienną bestii.
- 3...2...1.. - Warknął Durin odliczając czas jaki pozostał na neutralizację paraliżu przez smoka.
Potwór zerwał się i wystartował w kierunku bohaterów. Kordan wymierzył w lewe ramię smoka. Kiedy ten uniósł ramię by nim zgładzić technika, zielony słup światła wystrzelił z ostrza Kordana. Trafił on w łapsko, dziurawiąc je jak kartkę. Bestia nakryła się nogami. Krew szybko zaczęła opuszczać jej ciało i nim zdążyła zaatakować kolejnym razem, opadła bez sił na trawę. Vokial wymamrotał jakieś inkantacje i po chwili ze smoka został tylko wypalony szkielet. Kordan aż sobie usiadł z wrażenia.
- To było dobre - Zaklaskał
- Dziękuje - Odpowiedział wampir
- Wracam po Leryn

- Wejdę chyba do środka Przybudówki czekając na kolejny atak - powiedział do wampira ranny towarzysz.

Kordan prze teleportował się do miejsca gdzie zostawił Leryn. Odesłał dwa pilnujące jej mechanoidy, i zabrał z powrotem do przyb(ó)dówki.
- Obecni - Powiedział pojawiając się na polance.
- No wreszcie - Powiedział Vokial - Co z nią?
- Nic poważnego. Po prostu zemdlała, za niedługo dojdzie do siebie. Durinie, mocno oberwałeś?
- Przeżyję, ale medyk mile widziany.
- Chwila - Wyciąga stimpak i podszedł z nim do krasnoluda.
- Te zaraz co to jest? - Lekarstwo, powiedział krótko Kordan i bez ostrzeżenia wbił igłę w ramię Durina - Aaaa! Chcesz mnie zabić?
- Spokojnie, nie wierć się...

- Za chwile wrócę, tylko coś zrobię. - powiedział Vokial i poszedł w kierunku niedawnego smoka. Po chwili przyszedł trzymając w ręku ząb smoka. - Kordanie, mógłbyś zrobić z tego sztylet? Zapłacę hojnie.- Powiedział i rzucił na stół dużą sakwę złota.

Durin zauważył że jego rany zaczynają sie goić. Krasnolud poczuł w żyłach, że do miasta przybliża się wielka armia, na której czele stoi jakiś potężny mag zagłady. Powiedział towarzyszom, żeby szykowali broni bo niedługo tu będzie armia Nekromanty.

Technik bierze do ręki ząb. Ogląda go przez chwilę, po czym mówi:
- Zobaczę co da się zrobić, a ty Durinie nie wierć się i nie drap ran, tylko poczekaj aż się się same zamkną - Idzie na stanowisko kowalskie i zaczyna obrabiać ząb.

Po godzinie wraca, z wrednie piłowatym ostrzem. Nacisnął mały przycisk na rękojeści i sprężyna wciągnęła sztych w środek uchwytu.
- Zrobiłem sprężynowiec - Powiedział zadowolony Kordan, lecz zdziwił się, kiedy ujrzał przerażone twarze Vokiala i Durina - Te co wam jest...- Zauważa nadchodzącą armię - O rzesz... - Klnie długo i szpetnie widząc jak nieumarła kohorta zbliża się w ich kierunku.

Durin czuł pot spływający z jego czoła , wyłożył topór na stół i spytał się wynalazcy:
-Czy dało by rade jeszcze jakoś go ulepszyć ? Zapłacę jak za robotę specjalną rzekł.

-Au... - Mruknęła Leryn, wstając chwiejnie. Potrząsnęła głową i zobaczyła smoka naprzeciwko siebie. Stała spokojnie, wpatrując się w stworzenie. Smok nawet się nie ruszył z miejsca. Po chwili odleciał, hen, w dal.
-Czarny sycylijski najgroźniejszy? - Zamyśliła się. - Powiedziałabym, że czarny hebrydzki jest gorszy. - Nagle złapała się za głowę. - Runy!
Odwróciła się do miejsca, w którym stał Kordan. Zerknęła na warsztat. W porządku, runy były... Nagle poczuła się słabo.
-Jak mógł się o tym dowiedzieć? - Zapytała. Po chwili uniosła ramiona i zaczęła mówić coś w płynnym nevendaarskim. Minęło kilka minut... Odór stęchlizny ustępował niechętnie. Trupy usunęły się w cień.
-Ładne rzeczy się dzieją - Powiedziała cicho. - Czarna magia przeciwko czarnej...
W drzwiach stanęła druga Leryn.
Obie zmierzyły się wzrokiem. Kordan, Durin i Vokial spoglądali ze zdumieniem na obie.
-Niezła sztuczka, Nekromanto - Odezwała się ta, stojąca w drzwiach. - Naprawdę ci się udało.

- Pokaż... Tak, mogę go przerobić na broń pirotechniczną, w rękojeści zainstalować mogę ci muszkiet. Do tego jeszcze automatyczne wspomaganie uderzenia i paralizator... Postaw mi wino a zrobię ci z tej siekiery istną kosiarkę na wrogów... - Powiedział Kordan oglądając broń.