Misterne Rękopisy

Gratuluję Ci, Samie, poczucia humoru! :) Już dawno się tak nie obśmiałam czytając opowiadanie! Wystawiłam 4 i jeżeli ciąg dalszy będzie równie zabawny to bedę wtedy skłonna postawić 5, bo na razie widze tylko (dośc chaotyczny zresztą) zarys. Jednak fakt pozostaje faktem: jest to dobrze zaczynające się opowiadanie o rycerzu nieudaczniku :P

Wedłóg mnie, Samuelu, super (ode mnie shustka, tak jak poprzednio). Już nie mogę się wprost doczekać kontynuacji :)))

Heh, dzieło zaprawdę wielce lekkie :)

I w sumie to wszystko co można o nim tak powiedzieć ;).

Choć dodać muszę, iż niektóre żarty całkiem nieźle mnie rozbawiły (grunt to zdrowie, sznurek w dziurawej kieszeni ;) ) ale jednak w niektóych przypadkach trzeba by jeszcze trochę popracować nad tekstem.
Choćby chwila, gdy osioł "mówi" coś pierwszy raz do Diega, a narrator nam tłumaczy, iż "rycerz";) słyszy tylko parskanie i takie tam...

jednak ocenkę utrzymuję. Jest cztery... bo w sumie czyta się w porządku.

Może byłem w złym humorze, podczas czytania, ale tylko jeden raz mój uśmiech był wynikiem rozbawiania (grunt to zdrowie). Pozostałe treści, zawarte w 3-ech ostatnich rozdziałach wcale mnie nie bawiły. Chyba zbyt mnie rozentuzjazmowała pierwsza część, i za dużo się spodziewałem po kolejnych. W kazdym razie nie spełniły moich (bądź co bądź wysokich) oczekiwań.
A szkoda...

Póki co ocenka opadła o jedno oczko i dostała sporego minusa.

Pozdrawiam, życzę weny i dobrego humorku u pozostałych czytelników :-).

SAM-UeL-u! :)
Niestety, pomimo dobrych chęci nie mogę Ci podnieść ocenki, bo nie mogę Ci dać 7-ki. Wyciągnijmy odpowiednie wnioski... Trzeba zwiększyć skalę ocen :D
P.S.Dodo jest O.K. :D:D:D

Niektóre pomysły są całkiem niezłe, ale to za mało na 4. Podnoszę ocenę z 3- na 3+ :)

hihi
co by tu napisać, w myślach mam pustkę
napiszę poprostu : ode mnie masz szustkę :D

Oj, coś wolno ostatnio komentarze przybywają...
No więc ja temu zaradzę :)

I co by tu powiedzieć?

Kolejny rozdział utrzymuje poziom poprzednich (należy to czytać "bardzo mi się podobało" ;))
Dobrze się stało że wysłannik niebios i jego rumak znalazł drugiego nieudacznika ;) Może nie wpadnie przez to w kompleksy ;P No i napisz, jak się muł nazywa, bo Dodo nie wie jak się do niego zwracać!!!

Pisz SAMie dalej, pisz, mówiłeś kiedyś że co tydzień będzie nowy rozdział :] Nie masz wyjścia ;)

Tak, za pamięci. Kły to trójki, nie dwójki :).

A teraz o dziele ogólnie - tzn. o jej 5-tej części:

No więc, 3ma poziom poprzednich, czego za wielką zaletę uznać nie radzę, gdyż możnaby ten poziom podwyższyć nieco. Chodzi mi tu zwłaszcza o akcję, tudzież fabułę. Mianowicie, niewiele się w opowieści dzieje. Wiem, że taki od razu był zamysł, ale nie do końca do mnie to przemawia. A największym spowalniaczem rzeczonej akcji, jest (specyficzny) humor, który wymaga od autora wielu "niepotrzebnych" (z punktu widzenia fabuły) wtrąceń i komentarzy.
Może, gdyby dziełko było dłuższe, a ja czytałbym je jako jedną całość, gdyby było napisane z większą werwą, to by to ładnie wszystko współgrało, ale póki co, tak niestety (do końca) nie jest.

Jednakże, ocenkę (4-, o ile pamiętam) utrzymuję. Co prawda notka chwieje się, ale póki co jeszcze stoi.

Pozdrawiam i weny życzę!

Witam,

SAM-UeL'u, niestety, Twe dzieło do wybitnych zaliczyć nie mogę. Rzeknę tylko, że widzę w Tobie talent satyryczny. Oby z biegiem czasu wykształciło się w Tobie umiłowanie do absurdu, bo rokujesz nadzieje na przyszłość!

Za opowiadanie to więcej niż cztery postawić nie mogę. Jestem ciekawa, czy w innych Twych dziełach (a są w Osadzie zapewne:) poziom się podwyższył:D.

Pozdrawiam,
Hexe