Próba pojednania - Morgraf

Czy to elfy, czy to trolle,
Wrogość człeka w oczy kole.
Jeden z pałą, drugi z dzidą,
By się pozabijać idą.

Czas z tym skończyć, przerwać waśnie,
Czas pokoju nastał właśnie.
Chodźmy razem do ogniska
Elfy, trolle i ludziska.

Zaśpiewajmy rzewną śpiewkę
O tym co utracił dziewkę,
O maczudze co myślała
Że w perfumach będzie cała.

Wnet ballada nas pogodzi,
Jak ten księżyc co zachodzi,
Jak ten deszcz co głowy studzi,
Jak ten kogut co nas budzi.

Potem znowu walka krwawa,
I na wroga cna wyprawa,
Lecz póki co śpiew i flaszka,
I ballady i igraszka.

Jutro cienie, jutro smutki,
Dzisiaj wino i łyk wódki.
Jutro miecze i ostrogi
Dzisiaj każdy sobie drogi.

Weźcie tęgą trolla pałę
I podpalcie ją zapałem.
Jutro se wystruga nową
Choćby własną twardą głową.

A na lancę elfa cnego
Prosiaka wbijcie tłustego.
Dobrze zwierza upieczemy
No a potem wartko zjemy.

I uśniemy wnet zmęczeni,
I wstaniemy zaskoczeni,
Towarzystwem naszym dziwnym,
Rzekłbym bardzo niecodziennym.

Odejdziemy w ranne mgiełki,
W twardych bitew straszne zgiełki,
Wylejemy czarę krwawą,
Wszak krew wroga naszą strawą.