Ethril został znaleziony. Przytargał go ork, szukając czegoś co można by zjeść.
Ten sam los czekał i Igrila i Ghroba. Leżeli koło siebie, bladzi. Żadne serce nie biło.
Opóścili ten nędzny świat. Uwolnili się od ciała, aby spotkać się w raju. Miejscu gdzie spotykają się ludzie, elfy i krasnoludy, aby żyć w przyjaźni i pokoju.

Verigravia, stolica Dolnych Landów. Najważniejsze miejsce dla MacDudekusa oprócz Kragradu.
To tu poznał Mefistę, to znaczy Yzę. Nie wiadomo dlaczego, nie lubiła, jak się na nią tak mówiło. Zresztą była to osoba w każdym calu wyjątkowa.
Vergravia może nie była tak piękna, jak Hernea, ale napewno była dużo większa. MacDudekus gdy przybył, od razu skierował się do karczmy. Miał nadzieję, że spotka kogoś znajomego.
I spotkał. Był i Przemyss i Wielkoręki Mania i Dymomir.
- Witaj Duduś, ty stara kurwo!

- Witajcie. Co tu tak pusto?

- Nie wiesz? Wojna.

- Wojna?

- A co myślałeś. Orkowie zaatakowali Raumirrię. Jutro wyjeżdżamy na front. Podobno jest ich tak dużo, że małe szanse są, aby to zwyciężyć. No nie Mania?

Koledzy odeszli zostawiając MacDudekusa samego w karczmie z kilkoma pijaczkami. Siadł przy stoliku, zamówił miód i myślał. Długo myślał. Kto to Igril, Ethril i Ghrob?
- Jest tu MacDudekus!?- do karczmy wleciała, jak oszalała młoda dziewczyna o czarnych włosach, w skórzanym kubraczku.

- Tak to ja.

- Proszę pomóż. Nadchodzi zagłada świata. Orkowie nas zniszczą. Pomóż proszę.

- Kim jesteś i skąd mnie znasz?

- Jestem Orri Yoss.

Po rozmowie MacDudekus zrozumiał, kim jest Igril, Ethril, Ghrob. Dowiedział się także, że Dungeonia istnieje i panuje nad nią Władca. Usłyszał ponadto od Orri, że może uratować Dolne Landy, zastępując Igrila, w jego nieudanej misji.
- Dziewczyno! Dlaczego ja?

- Ty jesteś wybrany...

Dziewczyna odeszła od stolika i skierowała się do wyjścia. MacDudekus nic nie odpowiedział, jednak zauważył list na stoliku.
" To nie był sen MacDudekusie. Dolne Landy są atakowane. Wszystko zależy od Ciebie. Jeżeli zrozumiesz kim jesteś, wyrusz do Dungeonii. Będę na Ciebie czekała"