Akt tworzenia

Jest cicho
Jestem tylko ja
i czysta karta papieru

Wdzięczy się do mnie,
nęci swoją białością
Nieskalana,
nie dotknięta stalówką pióra
Czeka na mój ruch

Nie chcę niczego zepsuć
Dopiero kiedy jestem pewien
Zdejmuję nakrętkę
pióra

Dotykam karty
mokrą od atramentu stalówką
Skrobię od lewej do prawej
Od góry aż po sam dół

Ona przyjmuje mnie
Otwiera się przed moim
piórem

Wiem, że chce więcej i więcej
Dopóki cała nie przesiąknie
mokrym atramentem

Wtedy kończę

Jest cicho
Jestem tylko ja
i zapisana karta

Dokonał się
akt tworzenia