Oberża pod Rozbrykanym OgremZatęchłe Archiwum - "Origarus - Dane" |
---|
Fergard20.07.2009Post ID: 46234 |
"Bycie zmęczonym Origarus będzie oznaczało także być zmęczonym życiem, ponieważ Origarus mieści w sobie wszystko to, co życie może zaoferować" Origarus - Miasto, które przeżyło Koniec. Historia tego grodu jest dość zawiła, zaś jej początki sięgają prawdopodobnie roku 8, kiedy to niejaki Catarsis postanowił postawić tu dom i zamieszkać w nim wraz ze swoją rodziną. Dzięki korzystnym warunkom w postaci dostępu do morza i słodkiej wody, gęstości lasów pełnych zwierza, oraz drogom pozostawionym przez zaginione w mrokach dziejów Imperium Korwetańskie, samotny dom szybko zyskał sąsiadów. Nie minęło dziesięć lat, a Origarus było już prężną osadą rybacką. Dość szybko dochrapało się statusu miasta, zaś w najlepszym okresie rozwoju zdobyło zaszczyt bycia mianowanym "Miastem Namiestnika Garusa" Niestety, na wszystko musiał przyjść czas... II. Społeczeństwo Liczba mieszkańców oscyluje wokół 50 000 dusz. Tym niemniej wiele zależy od pory roku, w której przybysz trafi do miasta. W sezonie letnim będzie to o połowę więcej, zaś w czasie wielkich świąt i Jarmarku Origaryjskiego liczba podróżnych może spowodować, że w obrębie miasta przebywać będzie pow. 100 000 istot. Powierzchnia miasta jest mniejsza, niż ongi, gdy mieszkało w nim ponad 130 tys. osób. Skrócono wobec tego mury miejskie, jednak i tak w mieście jest dość luźno. Generalnie w obrębie murów znajdują się dzielnice: rządowa, chroniona dodatkowym murem, portowa, handlowa, świątynna, dzielnica biedoty "wystaje" i dzieli się na dwie dość różne półdzielnice: zamurze i przedmurze. To drugie ma najgorsze warunki do życia, i znane jest jako slumsy. Oprócz tego pod miastem znajduje się sieć kanałów, które łączą wiele części miasta i wychodzą nawet poza mury. W Origarus natknąć możesz się głównie na ludzi, jednak mogą oni pochodzić z różnych, często egzotycznych miejsc, a w ich żyłach może płynąć krew innych ras. Z nieludzi sporo jest elfów, także drowów. Krasnoludy, gnomy, niziołki to nacje mające spore wpływy. Do Origarus wpuszcza się orków i półorków, gnolle, nieumarłych. Rasy, których przedstawiciele nie są wpuszczani to trolle, ilithilidzi, demony, olbrzymy, i ogólnie rasy kojarzone ze złem lub okrucieństwem. Magia jest po pewną kontrolą - rzucanie zaklęć poziomu mistrzowskiego jest niemożliwe, zaś czarów związanych szczególnie z ogniem i ciemnością surowo karane. Jeśli mowa o religiach, to Origarus nie jest specjalnie kojarzone jako wielkie sanktuarium. Rzec jednak trzeba, że przybytki kultu są liczne, ale w celu wprowadzenia rozdziału kościołów od państwa zgromadzono je w Dzielnicy Świątynnej. Kler nie ma oficjalnie dużych wpływów, ale i tak jego wpływ na społeczeństwo pozostaje znaczny. Większość mieszkańców to wyznawcy Mahadevy i Kościoła Radości, mniej więcej wyrównane są wpływy Kościoła Iluzji i Kościoła Jaszczurzego Króla. Poza tym istotne są kulty Aevy, Kościoła Życia i bliźniaczego Necsacusa, Kościoła Śmierci. Część obywateli, głównie wykształconych, to wolnomyśliciele mający różny stosunek do teizmu i deizmu zresztą też. Mimo dużej tolerancji istnieją kulty zakazane, głównie demonicznej proweniencji, dla ich najgorliwszych wyznawców zachowano karę stosu. W Origarus nie ma podziału na rasy lepsze i gorsze co najwyżej akceptowane i tępione tym niemniej nie jest tak, że wszyscy "rodzą się i pozostają wolnymi i równymi w prawach". W mieście istnieje podział na stany. Nie jest może skostniały i rygorystyczny jak, choćby, w Al-Musr, ale występuje. Oczywiście można wspiąć się po szczeblach drabiny społecznej, ale taka wspinaczka jest trudna i często rozłożona na pokolenia. Najniżej znajdują się niewolnicy, najwyżej arystokracja, do której zalicza się sam władca. III. Władza Obecny Władca - Silvastar Czerwonooki, syn Rankora II. IV. Gospodarka last but no least Origarus położone jest przy ujściu spławnej rzeki. Z jej górnego biegu sprowadza drewno, zboża, futra, a także żelazo i srebro. Z innych rejonów kontynentu pochodzą piżmo, wino, złoto, miedź, a także barwniki. Kupcy z Imperium Rotyldańskiego dostarczają wyrobów szklanych, oliwek, miedzi, ołowiu i pszenicy. Z Al-Musru pochodzą perfumy, żelazo, daktyle, wełna i oliwki. Miasto opuszczają wyprodukowane tu broń, płótno, płaszcze, bądź pochodzące z okolicy suszone ryby, perły, wino i drewno. Pieniądzem jest tzw. Standard Gildii, wersja Origaryjska charakteryzuje się umieszczeniem na awersie portretu aktualnego władcy, a na rewersie herbu miasta. Więcej o pieniądzu |