Oberża pod Rozbrykanym Ogrem

Drzwi przyb(ó)dówki zostały przebite przez słup skalny. Po chwili do tej obskurnej siedziby wtargnął łowca demonów. Minę miał typu "Co ja ty robię?". Wszedł, pogadał coś o zawołaniach i powiedział do Black Empera:

- Wiesz, kiedyś razem z wodzem górskich gnolli zzbiliśmy arcylisza.
- Kłamiesz, po prostu kłamiesz.
- I tam. Ubiliśmy smoka i zaczailiśmy się w górach.
- I co?
- Lisz przyszedł i zaczął go ożywiać.
- I CO?!
- No i spuściliśmy na tego arcylisza lawinę. Nie było co zbierać z niego.
- No, no. Gratulacje.
- I tam, spuściliśmy na niego parę kilkutonowych głazów.

I wyszedł. Poszedł i zniknął.

- A później Hell się obudził hehe...

Golem przysłuchiwał się z uwagą na temat tych wszystkich gatunków magii. Po chwili zmagania się z własnymi myślami rzekł:
- Jeśli chodzi o moją magię z jakiej korzystam... hmmm... W zasadzie z każdej po trochu: Runy, pergaminy, alchemia... Ale najbardziej lubię animatorstwo - Wszyscy lisze i arcylisze w pomieszczeniu nadstawili uszu - Polega ona na tym, że bierze się specjalne pióro Kreatora - Wyjął z kieszeni pozornie zwyczajne pióro, z tym, że emanujące niezwykłym światłem - Rysuję obiekt lub istotę - To mówiąc nachylił się nad pergaminem - I po paru minutach... - Zdania nie skończył, bowiem z pergaminu najpierw wyleciała kula ognia, a za nią czerwony smok, jednak po paru sekundach wleciał z powrotem do skoroszytu. Problem był jednak inny: Spaliło się całe pomieszczenie. Zakłopotany pół - bies wyjął różdżkę(kość błękitnego smoka z Bezużytecznych Ziem), machnął nią i wszystko wróciło do normy, z tym, że Kordan usiłował uwolnić się z pod gruzu, Ghulkowi płonęła czaszka, Yennefer przyglądała się swojej sproszkowanej pelerynie, a Oberżysta zaczął bardzo złowrogo patrzeć na winowajcę...
-No tak... Cóż... To do widzenia państwu - I nie zważając na rzucane w jego kierunku różne zaklęcia i ostre lub mniej ostre przedmioty Gol szybko wyczarował tarczę(Różdżka meteorytowa, prosto z Suslanger) i wybiegł, zostawiając za sobą sporą sakiewkę ze złotem na pokrycie strat i list z przeprosinami dla wszystkich+serdeczny ukłon dla wszystkich.

-Nie chcę się skarzyć ale pelerynę z pawich piór niełatwo zdobyć - mówi ukrywając złość za maską obojętności - A jakbyś chciał odkupić to pamietaj, czerwone lub niebieskie - ciągnie nie zwracąjac uwagi na zdziwione miny siedzących. "Przecież jej tu nie było" Słyszy myśl dobiegającą spod okna.

Po krótkiej chwili do środka pomieszczenia wleciał mały tobołek. Obecni zaczęli przyglądać mu się z ciekawością, nikt jednak nie kwapił się, by odpakować niespodziankę. Wreszcie Kordan ostrożnie odwinął sznurek z tobołka. W środku znajdowało się parę drobiazgów, a każdy był upominkiem dla poszkodowanych: Środek do pielęgnacji czaszki - Dla Ghulka, Pół kilo bagiennego ziela - Dla Kordana, i nowiuteńka peleryna z pawich piór(w kolorze czerwonym) - dla Yennefer. Znalazły się też podarunki dla innych. W środku był jeszcze list, którego treść była następująca:

Chciałem złożyć serdeczne przeprosiny dla wszystkich, którzy stracili coś w czasie tego - jakże przykrego - incydentu z czerwonym smokiem. Mam nadzieję, że gdy wrócę tu następny raz, nikt nie będzie miotał we mnie noży, magicznych pocisków tudzież innych szkodliwych rzeczy. Jest mi naprawdę bardzo przykro.

Z poważaniem
Fergard Stratoavis, znany także jako Jaszczurzy Golem, mistrz animatorstwa, Kreator drugiej klasy, adept magii zniszczenia oraz wprawny dowódca nieumarłych.
P.S. Były tylko czerwone peleryny.

Po kolejnej chwili do pomieszczenia wpadł list. Ktoś otworzył go, a jego treść brzmiała następująco:

Jeżeli ktoś z poszkodowanych mimo mych przeprosin ma mi za złe, że na przykład: Spaliłem mu coś - może wyzwać mnie na pojedynek magiczny. Będę czekać tuż obok wielkiego dębu, który stoi przy Oberży.

Z poważaniem
Fergard Stratoavis, znany jako Jaszczurzy Golem, mistrz animatorstwa, Kreator drugiej klasy, adept magii zniszczenia i wprawny dowódca nieumarłych.

Czarny imperator stanął przed dębem i przemówił
- Pół bies, Nekromanta, znawca wszelkich rodzajów magii?!-zwrócił się do Golema
- Wszystko wskazuje na to, iż jesteś przepowiedzianym w proroctwie Nar-Kazdharem, nazywanym wśród żywych "Mesjaszem Demonów". Nie co ja mówię, na pewno nie jesteś. Nie, na pewno nie. Mimo wszystko uważam iż powinniśmy współpracować. A to co wcześniej powiedziałem to z pewnością nieprawda. No a na dobry początek to przyjmij tą buławę...

Po tych słowach arcylisz przekazał w ręce pół - biesa piękną, misternie zdobioną buławę ze złota. Gol przyjął dar w milczeniu. Po dłuższej chwili jednak zapytał:
- Czy przyszedłeś wyzwać mnie na pojedynek magiczny?

- Pojedynek? Interesująca propozycja. Przyszedłem jednak w innej sprawie. Niemniej jednak uważam pojedynek za dobry pomysł. - Buława wybucha w ręku Golema
- Twój ruch - odpowiedział arcylisz z typową dla niego pogardą w głosie.

Lekko zaskoczony wybuchem "prezentu" pół - bies odleciał kawałek do tyłu. Po chwili jednak zaczął się śmiać.
- Naprawdę nie stać cię na nic innego, tylko na atak z zaskoczenia? - Zapytał rozbawiony Gol - Pokażę ci teraz prawdziwą moc, ale za chwilę - zręcznie wyciągnął skoroszyt, szybko go przekartkował... i po chwili z kartek wypadły trzy duże wiwerny, ulgurstasta i banda szkieletów różnych rozmiarów. Gol wskazał im arcylisza:
- Bierzcie go... Ale go nie zabijcie - Rozśmieszony z własnego żartu czekał na reakcję Impiego.

Emper jednym skutecznym cięciem katany pozbawił życia wszystkie wiwerny i powalił całą bandę szkieletów, po czym rzekł do pół biesa:
- Widocznie przeceniałem możliwości Twojego intelektu uważając iż jest na tyle wysoki, by zrozumieć podstawową zasadę pojedynków. Jednak dla ogólnego pożytku pozwolę zauważyć, iż pojedynek to walka ,,jeden na jednego''. Nie widzę więc powodu do kontynuowania tego jakże barwnego starcia. - westchnął - Cóż, wracając do sprawy buławy sam nie jestem do końca pewny co spowodowało jej wybuch. - Nie dając Golemowi szansy na ripostę, odszedł kierując swe kroki w kierunku oberży.

Black Emper był już w połowie drogi do Oberży, gdy nagle powalił go wybuch magicznej energii. Odwrócił się i zauważył, że Golem jest wściekły, emanuje od niego potężna aura gniewu, a z ręki sączy się czarny płomień. Pół - bies wycedził przez zaciśnięte zęby:
-Nigdy... nie odwracaj się... plecami... do przeciwnika, gdy pojedynek nie jest zakończony!!! - Po czym szybkim ruchem rozbroił arcylisza i pomógł mu wstać.
-Przepraszam za to przyzwanie. Zbyt długo walczyłem na wojnach. Tam nie ma litości i poszanowania honorowych zasad. Mam nadzieję, że nie jesteś urażony... Jeśli pozwolisz... Będziemy kontynuować ten pojedynek. - Po czym zaczekał na reakcję...