Porzuciłem to nędzne życie "od wojny do wojny" i zamieszkałem w miasteczku Kragrad.
żyłem w ciszy i spokoju, czytając dzieła pisarzy naszej części świata. Oprócz książek Bilba Bagginsa zainteresowała mnie twórczość Krassicka. Pisał on o ludziach, dokładniej ich cechach. Jednak nie wprost, ukazywał ich jako zwierzęta. Każde jego krótkie opowiadanie miało tzw. morał. Wiele mnie one nauczyły. Dostrzegłem, że w tych bajkach zawarta jest prawda o wszystkich. Czytając je można poznać prawie cały świat.

MĄDRY I GŁUPI
Nie nowina, że głupi mądrego przegadał;
Kontent więc, iż uczony nic nie odpowiadał,
Tym bardziej jeszcze krzyczeć przeraźliwie począł;
Na koniec, zmordowany, gdy sobie odpoczął,
Rzekł mądry, żeby nie był w odpowiedzi dłużny:
"Wiesz, dlaczego dzwon głośny? Bo wewnątrz jest próżny"

J.I.Krassick

Po karczmie rozległy się skromne oklaski. W kącie siedziało kilku widzących podwójnie, którzy coś mamrotali pod nosem. Być może tajemniczą miksturę na pozbycie się przykrego bólu głowy . W stoliku koło wyjścia siedziały dwie dzieweczki, widocznie zauroczone opowiadaniem MacDudekusa. Możliwe jednak, że wspominały noc z bardzo atrakcyjnym mężczyzną.
- Dobra muszę się zbierać.

- A gdzie MacDudekusie?

- Szukać prawdy.

- Wróć. Chętnie posłuchamy co znalazłeś.