Szczęście

[Z podziękowaniami dla Aiwelosse - za pomoc.]

Wszystkie ze swoich najgłębszych marzeń
Pragniesz osiągnąć. Czy się nie łudzisz?
Szukasz daleko szczęśliwych wrażeń.
We własnym domu jednak się budzisz.

Gdy sensem Twego życia całego
Stają się szczęścia poszukiwania,
Szczęścia wielkiego, najwspanialszego
Przedłużą się Twe oczekiwania.

Kiedy przemierzałeś odległy świat,
Szczęścia szukając w dziwnych krainach,
Obok Twojej chatki zakwitnął kwiat.
Gdy odchodziłeś, główkę pochylał.

Rozczarowany, że ów wędrowiec
Człowieka udający mądrego,
Szczęścia nie widział najprawdziwszego.

Rozczarowany, że ów wędrowiec
Samotnie odejdzie nieświadomy.
W trudzie ruszy zboczem życia stromym.

Rozczarowany, że ów wędrowiec
Smutno pochyli swą ciężką głowę,
Gdy wiatr rozczesze mu włosy płowe.

Rozczarowany, że ów wędrowiec
Samotnie przed siebie stąpający,
Nie poznając natury wędrówki
Nigdy, zasmucony, nie widzący
Kroczącej obok malutkiej mrówki...

Szczęście oczy spuszcza zawiedzione,
niedostrzegane...
zapomniane...

V 2003