-A teraz przejdźmy do zupełnie innej beczki. - rzekł mały olbrzym, wychodząc z beczki, lecz zanim przeszedł do zupenie innej beczki potrąciła go latająca łasica, toteż trafił na Konkursowystawę Sztuki Nowoczesnej w charakterze eksponatu numer pięć. Lecz nie był on tam jedynym eksponatem, oj, co to, to nie! (chociaż był jedynym z numerem pięć - przyp. młodego sępa wodnego)

Eksponat numer pi pierwiastków z siedmiu przez kabel koncentryczny wyglądał jak skrzyżowanie fortepianu z trzygłowym smokiem ogoniastym, na które to skryżowanie ktoś zrzucił z dużej wysokości zestaw małego majsterkowicza dla olbrzymich olbrzymów z bliskiej północy. Podpis głosił: "Korzenie" autorstwa Dżozefa Trzykiszki, bezrękiego dentysty z Płaskiego Wierchu.

Eksponat numer pięć współśrodkowych liter alfabetu razy paczka gwoździ i dwa korniki do złudzenia przypominał łoże z baldachimem zawieszone do góry nogami, a do dołu baldachimem, na trąbie pięciorękiego słonia podwodnego. Podpis brzmiał: "Łoże z baldachimem zawieszone do góry nogami, a do dołu baldachimem, na trąbie pięciorękiego słonia podwodnego". Autor: Dablju, liliput.

Eksponat numer drużyna tańczących ślimaków bez wątpienia przedstawiał łaciate, skrzydlate prosię wtłoczone do sraczkowatego kredensu przy pomocy wielkiego młota. Podpisano: "Cisza" autorstwa różowego konika wietrznego.

Eksponat numer dwanaście pawi i cztery blyflyngi wyglądał przez okno, przynajmniej dopóty, dopóki nie przysypało go dziesięć ton kangurów w czekoladzie. Został za to zdyskwalifikowany. Podpis, który później znaleziono, głosił: "Wspomóżcie kalekę". Autor pozostał nieznany.

A konkursowystawę wygrał... [fanfary] barbarzyńca z wielkim toporem, który wdarł się na teren prywatny, zmasakrował żiri, ukradł główną nagrodę i odleciał na łaciatym, skrzydlatym prosięciu wtłoczonym do sraczkowatego kredensu przy pomocy wielkiego młota! Gratulujemy!!!