Prawdopodobnie w tym miejscu chcielibyście poznać dalsze losy barbarzyńcy z wielkim toporem, który odleciał na łaciatym, skrzydlatym prosięciu wtłoczonym do sraczkowatego kredensu przy pomocy wielkiego młota. Niestety (dla tych, co chcieli), autor postanowił w tym miejscu uraczyć Was losami małego żółtego króliczka. Zapraszamy syrdecznie! Łostańwa państfo z namy!!!

Otóż mały, żółty króliczek pasł się spokojnie na dużej, fioletowej łące. Chociaż może "pasł" to niewłaściwe słowo, gdyż pasie to się bydło. Tak więc jadł fioletową trawę. I fioletowe mlecze. I fioletową koniczynę. I kupę innego cholernego fioletowego zielska, którego nie chce mi się wymieniać. Mniejsza o to. Tak więc mały żółty króliczek, robił to, co robił, gdy nagle i niespodziewanie rzucił się na niego duży, bordowy lis. Może to by nie było takie nagłe i niespodziewane, gdyby mały, żółty króliczek ruszył swój tłusty, żółty kuper i raz na jakiś czas rozejrzał się, czy w pobliżu nie ma przypadkiem dużych, bordowych lisów. Ale nie, parszywy gnojek musiał się nażreć! Toteż duży, bordowy lis skoczył na niego znienacka. I zaatakował zębami i pazurami. Gryzł i drapał. Gryzł i drapał, aż mały, żółty króliczek wyzionął ducha. Właściwie to rozmazał tego małego paskudnika po całej dużej, fioletowej łące! I dobrze mu tak, na drugi raz będzie się rozglądać żrejąc cholerne, fioletowe zielsko na jakiejś zafajdanej łące! Albo i nie będzie, bo nie ma już za bardzo czym się rozglądać. Duży, bordowy lis ochoczo przystąpił do konsumpcji małego, żółtego, rozmazanego na dużej powierzchni króliczka, ale przeszkodził mu w tym znienacka olbrzymi purpurowy niedźwiedź. Może to by nie było tak znienacka, gdyby ten zaśmiardły, bordowy pasożyt raczył się porozglądać przed przystąpieniem do konsumpcji. Cholerne kolorowe zwierzaki, oby je wszystkie pokręciło!!! Koniec bajki! Dobranoc, bąki na noc!