Tak! Już wiem! Opowiem historię o Czerwonym Kalafiorku!

Otóż Czerwony Kalafiorek szedł wesoło przez las i śpiewał: "La la la la la la la la la la la la la la la la la..."

-Ty ośle, kalafiory nie śpiewają!

-Iiii-oooo? - zapytał osioł.

-Nie ty, ty drugi ośle, który chwilowo robisz za narratora!

-Ale to ja, babcia Geftpffftfuda!

-Babcia?! Jak się dusi dorsze?

ARRRRGH! Czerwony Kangurek szedł przez las... (to był Kalafiorek!) Zamknij się!!! Szedł przez las i NIE śpiewał "La la la la la la la la la la la la la la la la la la la la..."

-Brakuje tu tylko Dziadka Mroza!

-Zdrastwujtje tawariszka babuszka!

(Nagle Filip wyskoczył z konopi niczym Filip z konopi.)

-Pieeeczone maaaarchewki! Rooobaki w śmieeetanie! Guuumowe kooonewki! Wczooorajsze śniaaadanie!

Nagle zza czerwonego drzewa wyskoczył Czerwony Wilk niczym Czerwony Wilk wyskakujący zza czerwonego drzewa i rzekł do Czerwonego Kalafiorka:

-Mam cię, zjem cię!

-No okej, w końcu od czegoś jestem warzywem.

-Jakie to *chlip* wzrzwruszające!

-Zamknij się ty tępa łasico!

-Protestuję! Jestem zaostrzoną jodłującą łasicą! Holarijo! Holarijo!

-Brakuje tu tylko stada różowych słoni!

-Ups.

(WSZYSCY: ARRRRGH!, ogólna panika, stado różowych słoni spada na scenę, scena się zapada, robi się wielka dziura w ziemi, a Dieduszka Moroz poszedł na piwo z Gwiazdą Betlejemską)